...
Aslında istediğimiz şey
her zaman ihtiyacımız olan şey değil..
Artık gözümüzle ve yeminlerle verdiğimiz sözleri bile tutmuyoruz..
Bazen seni kaybedene kadar anlamıyorlar..
Kaç kelime kullandığınız bile önemli değil...
.
Öncelikle her zaman her şey istediğimiz gibi olmaz. Mesela hocanın ismimi unutması gibi :)
Şu koşmak istediğimiz insanlara tek adım atamayıp keşke bunu da söyleseydim dediğimiz ne çok şey kaldı içimizde. Okuma ihtimali olsaydı ne yazmak isterdik ?
Sabah sabah bana pozitiflik veren bir görüntü Elhamdülillah
İnsanlara gülümseyip selam vererek türkü eşliğinde işini yapıyor.. Arabasına çiçekler takmış..
Hepimizin hayatta bu pozitifliğe ihtiyacımız var ama kendi elimizle onu olabildiği kadar negatiflige çeviriyoruz
Mutlu olmak sandığımız kadar zor değil...
Her şey mükemmel olsa, istediğimiz gibi de gitse suratsızsak hayat bize yine kötü..
o halde ilk iş olarak gülümsüyoruz :)))
Ufak seylerden mutluluk duyabilmek duası ile..
Hayırlı sabahlar💐
Duymak istediğimiz her şey iyi değil. Aşikâr bir şey bu ama kabul etmek zaman alıyor.
Diyelim ki bazı şeyler istediğimiz gibi olmuyor. Durup hayıflanacak mıyız? Hayır, önümüze bakıp daha iyisi için çaba harcayacağız.Nitekim hiçbir şey kendiliğinden düzelmez ve iyi olmaz.
Terapii
Her zaman bir şeyler istesek de nadiren isteklerimizin özüne dikkat ederiz. Güvene ihtiyaç duyarken yanlış dostlar, sevgiye ihtiyaç duyarken bize iyi gelmeyecek ilişkiler edinir; günü kurtaran ama uzun vadede zarar veren tercihler yaparız.
Bazen aç olmasak da yine bu sebeple yeriz, bazen uykumuz olmasa da bu sebeple saatlerce yatakta kalırız, yine bu yüzden yardıma ihtiyaç duysak bile bir yandan da yalnızlaşmaya çalışırız. Çoğu durumda ihtiyacımız olan şey, istediğimiz şeyle aynı değildir. İstediklerimiz bizi sık sık yanılgıya düşürür çünkü hepimiz, isteğin özündeki ihtiyacın bir şekilde/bir an önce karşılanması gerektiğine dair hatalı bir inançla büyüdük. Bu inanç, kendimizi kötü hissettiğimiz anlarda "ne pahasına olursa olsun" derhal iyi hissetme çabamıza sebep oluyor. Doğrusu iyi hissedebilmekniçin bile bir miktar kötü hissetmeye ihtiyacımız var. Yalnızlık, çaresizlik veya sevgisizlik mutlaka yeterli miktarda hissedildiğinde anlam bulur, görmezden gelindiğinde değil.