“Mays 1, 20 Galatasaray
1 Mayis' lar midemi bulandırıyor. İşçi bayramında isçilerden başka herkesin, güya işçiler için Taksime yürümeye çalışması ama o Sovyet afişlerindeki güçlü, kararlı, keskin bakışlı işçilere hiç benzemeyen göbegini kaşımaktan aciz, gül suyu esanslı ter kokan muadillerinin evlerinde, yürüyenlere sövmesini başka bir duyguyla ifade edemiyorum. Üst sınıflar solculuk oynar, popstar gazeteciler paşa dedelerinden kalma imtiyazlarin rahatlığında kitlelere akil verip şöhretlerinin tadını çıkarır, alt sınıflarca asla kendilerinin olmayacak servetlerin o "peygamber ahlakli" sahiplerine köpeklik yapar, sonra da bütün bu ikiyüzlülüğü, aşağılık cehaleti unutup 1 Mayis larda emegi yücelten söylevleri alkışlamam beklenir . İstemem, eksik olsun!”
― Hasan Hayyam Meric, Yeditepe Insanlari, p. 130