88 syf.
8/10 puan verdi
Derleme olduğunu bilmeden aldım. Ne yalan söyleyim kapaktaki pop art deniyor sanırım o tarz dikkatimi çekti. Çekmeseydi de kapağın üstünde kocaman şekilde yazan "Derleyen" yazısını görebilseydim belki bu güzel düşünceleri içeren alıntıları okuyamayacak, yazarı daha az tanımış olacaktım. Wilde okumayı ve kapağı sevdiğim için biraz yanlış
Okuduğum ilk Peyami Safa kitabıydı kendisi.. Açıkça ifade etmem gerekirse; gerçekten geç kalmışım zatı muhteremi okumak için.. Üslubunu çok sevdim, cümleleri kurarken kelimeleri itinayla seçtiğini düşünüyorum ve sonuçta son derece anlamlı cümleler çıkarmış ortaya.. Türkçe’ye olan sevgisini, Yaradan’a olan inancını da görüyorsunuz bu cümlelerde..
Kitap genel itibari ile tehlikeli bir eklem rahatsızlığından muzdarip olan 15 yaşında bir delikanlı etrafında dönüyor.. Onun hastalığının ilerleyişi, Paşa lakabına sahip bir aile dostlarının Nüzhet ismindeki kızı ile zaman zaman kendi kafasında yaşadığı melankolik vaziyetlerini anlatıyor.. Derin psikolojik tasvirler barındırıyor bu kitap..
Eski Türk filmi tadında bir kitap bu; okunmaya değer türde olanlardan..
Okuyunuz efendim..!
Hasan Bulut | Geriye Doğan
Merhabaaa! Bilimkurgu türünde, harika bir önerim var sizlere.
”Herkesin uzak durmayı göze aldığı ama kaybetmeyi hayal edemediği şeyler vardı.”
Öncelikle kitabı iki farklı zaman diliminde okuduğumuzu belirtmek isterim.
Cem, ana karakterimiz. Bir gün evine gelen takım elbiseli tanımadığı adamlar tarafından
Yapıcı olduğu kadar yıkıcıdır da şiir!
Ah şiir! Uğrunda dökülen onlarca mürekkep,
onlarca yürek.
"Yalnız şiirin yatıştırabildiği asi çocuklardık" diyerek başlıyor,
"Sence ben bardağın dolu tarafına
Biraz da göz yaşı döksem
Azalır mı acılar?" diyerek bitiriyor kitabını yazarımız.
Evet, şiir yatıştırıyor bizleri. Ruhumuzun hiç bilinmeyen, görülmeyen yerlerine usulca
#Okudum
#KitapYorum
#DünyanınSonundakiKitapçı
#RuthShaw
#SoysalYayınGrubu
#Anı
#256Sayfa
#Kitabaaşıkokumayasevdalı
Merhaba arkadaşlar,
Bugün sizlere Soysal Yayınevi'nden çıkan, çevirisini Betül Koçer ve Selin Doygun'un yaptığı, Ruth Shaw'a ait "DÜNYANIN SONUNDAKİ KİTAPÇI" isimli anı kitabını tanıtmaya çalışacağım.
Kendimden bir parça
Masamın köşesine çayımı iliştirdim, uzun süredir ilk defa içimden gelerek, sanki bir görevimmişçesine ciddiyetle inceleme yazısı yazmak için oturdum bilgisayarın başına. Bir inceleme yazısından çok bir iç döküş olacak gibi geliyor bana. Yani kitap hakkında faydalı bir bilgi verebilecek miyim bilmiyorum. Şeker Portakalı çok uzun zamandır okumaktan kaçtığım, raflarda görünce almaktan itinayla uzak durduğum bir kitaptı. Sebebi ise eski zamanlardan bir arkadaşın beni Zeze'ye benzetmesiydi, hüznümü benzettiğini söylemişti. Okuyana kadar anlamadım bu benzerliği, ve bir başka dostun hediyesiyle kaçak bir şekilde kitaplığıma girene kadar unutmuştum varlığını. Uzun girişin kısası, sahiden de benziyormuşuz sevgili Zeze ile. Hayata bakışımın 5 yaşındaki bir çocukla bu kadar benzer olması beni hayrete düşürdü. Ben biraz geride kalmışım, o da biraz ileri gitmiş ve ortada buluşuvermişiz. O dünyanın içinde kendi dünyasını kuruşu, dalın salınışından kendine pay çıkartacak kadar hayaller içinde yaşayıp gerçeğin keşmekeşinden de kopamaması aşina hissettirdi. Tabii en önemli farkımız benim ilk sığındığım liman ailemken o bundan yoksun.
Yazarı övmeyeceğim, yazılması gereken her şeyin zaten yazıldığını düşünüyorum diğer okurlar tarafından. Daha yazsam bu yazı uzar da gider. Hayatıma bir Şeker Portakalı getirdiğin için teşekkür ederim canım dostum.
