tanrı biliyor ya kaç kere öldüğümü
inandım ölüme, aşka inandığım kadar
satır satır yaşadım yazdıklarımı
ne saadetin ne güzel günün şairiyim
kimse acımasın bana, istemem
ben aşkın ve ölümün şairiyim
YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri