Çünkü geçen sadece zaman artık...
Ne yaralarım geçiyor ne de sensizliğim...
Oysa sen ve ben vardık bir de aramızdaki o kısa mesafe...
Ki ben sevmişimdir o mesafeyi de söyleyememişimdir.
Söylenmez ki bazı şeyler ama bil kadın bil işte sevmişimdir o mesafeyi tıpkı senin yerine sevemediğim gibi...
Tamamlanmayan bir şarkı, eksik kalmış bir yazı,belki de pamuk şekerini yere düşüren bir çocuk gibiyim.
Bir hüzün var da en çok hangisine benzer bilmiyorum.
Ve sen varsın gökyüzüne benzersin...
Bir aşk olup,gökyüzünün hemen altından boynuna,oradan da köprücükkemiklerine düşersin.
İşte beni orada unut.
Ben öyle bir yerde unutulmak için tüm ömrümü veririm.