Ya gerçekten de yaşamam gerektiği gibi yaşamadıysam, bilinçli seçtiğim yaşamım yanlışsa?
Sayfa 78Kitabı okudu
"Benim şu perdeler yüzünden hayatımı yitirdiğim doğru mu? Olacak şey değil bu! Korkunç, korkunç olduğu kadar da anlamsız! Olamaz böyle bir şey ama gerçek işte!"
Sayfa 59Kitabı okuyor
Söz konusu olan hayat ve ölüm...Öyle ya. Bir hayat vardı ve şimdi gidiyor. Bunu tutmak da elimde değil. Evet. Kendimi aldatmanın manası yok. Ölmekte olduğumu benden başka herkes görüyor. Hafta, gün, belki de an meselesi...
Sayfa 53Kitabı okuyor
Her biri başlı başına bir ıstırap olan koskoca bir günü dört duvar arasında geçirmek zorunda kalıyordu. Hem de kendisiyle ilgilenen bir kişi bile bulamadan, ölümün eşiğinde tek başına yaşayarak...
Sayfa 50Kitabı okuyor
"Belki de sürdürdüğüm yaşam,sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Sayfa 71 - Kültür yayınlarıKitabı okudu
Yaşam ve… ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum… bir yaşamım vardı, şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
Sayfa 45Kitabı okudu
Hayat git gide artan acılar demek; artan bir hızla en dibe, en korkunç acılara uçmak demekti. "İşte ben de uçuyorum..."
Sayfa 75Kitabı okudu
“İş hayatını özel hayatından ayırt etmesini bilirdi.”
Sayfa 23 - Can yayınlarıKitabı okuyor
“Sanki ölüm yalnız İvan İlyiç’e mahsustu, kendisiyle hiç ilgisi yoktu.
Sayfa 17 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Onun için her şey yalnızca bir an sürdü ve bu anın anlamı birdaha hiç değişmedi.
Sayfa 83 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Geri geri giden trende insanın ileri gittiğini sanması, neden sonra asıl yönünün farkına varması gibiydi durumu.
Sayfa 82 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Bir idam mahkûmu kurtulamayacağını bile bile nasıl celladın elinden kurtulmaya çabalarsa, öyle debeleniyor, çırpınıyordu.
Sayfa 81 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Yaşadığın ve yaşamakta olduğun her şey yalan. Senden hayatı da ölümü de gizleyen koca bir yalanı yaşadın sen."
Sayfa 80 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Doktor hastanın çektiği fiziksel acıların dayanılmaz olduğunu söylüyordu ki bu doğruydu, ama ona asıl çektiren manevi acılardı.
Sayfa 78 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları