Her şey adım adım ve belirsizce oluyordu.
Sayfa 58Kitabı okudu
Gene ' onunla ' baş başa kaldı. Göz göze. Yapılacak bir şey yok. Yanlız ' ona ' bakmak ve buz kesilmek.
Sayfa 57Kitabı okudu
Ben başkayım... Bütün duygularımla, düşüncelerimle başkayım!
Sayfa 55Kitabı okudu
Gene doktorlar... Böylelikle adım adım uçuruma yaklaşıyorum, gücüm azalıyor.
Sayfa 52Kitabı okudu
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Sayfa 71 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Acı bir an bile soluk aldırmadan eziyete devam ediyordu; yaşamın dönmemecesine geçip gittiğini bilmesine karşın yaşama duygusu içinde varlığını hep sürdürüyordu; hayatının tek gerçeğine dönüşen, o korkunç ölüm duygusu ve o malum yalan olduğu gibi duruyordu. Günlerin, haftaların, saatlerin ne hükmü olabilirdi burada?
Sayfa 59 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir!”
Sayfa 71Kitabı okudu
“Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum.”
Sayfa 71Kitabı okudu
Ama artık her başarısızlık onu umutsuzluğa düşürüyordu.
‘’Sabah ya da akşam , cuma ya da pazar, hiçbir fark yoktu, hepsi birbirinin aynıydı: içini kemiren, bir an için bile olsun dinmeden eziyet eden acı; umutsuzluk içinde her şeyin tükendiği ama yine de henüz yaşamın bitmediği bilinci, adım adım yaklaşan korkutucu iğrenç ölüm tek gerçekti ve bir de bitmek bilmeyen o aynı yalanlar. Böyle bir durumda saatin, günün, haftanın ne anlamı olabilirdi ki?’’
