- Çoktandır kafamı kurcalayan bir şey var.
Niçin insanlar birbirlerine karşı açık yürekli
davranmıyorlar? Neden en iyi insan bile
karşısındakinden bir şeyler gizliyor, bütün
düşündüklerini açıklamıyor? Sözlerimizin
yabana atılmadığını bildiğimiz zamanlar bile
neden içimizden geçenleri olduğu gibi
söylemiyoruz? Nedense herkes olduğundan
sert görünmek istiyor.Duygularını hemen
açığa vurursa altta kalacakmış,küçük
düşürülecekmiş gibi bir korkuya
kapılıyor?..
“Odama gelip bana iyi geceler dileyen bir babam olsun isterdim. Elini başıma koyan bir baba. Odama giren, üstüm açılmışsa uyandırmamaya dikkat ederek üstümü örten. Bana iyi geceler dileyerek yanağımdan öpen.”