Bu şiiri yazmamış olmayı dilerdi . Kötü bir kabusun izleri gibiydi tüm kelimeler. Piraye'nin kırılmış güvenin esiriydi bu şiir. Onun yerinde hangi kadın olsa bu isyan halini yaşardı.
Yirminci asırda yaşayan insanların ölüm acılarının kısa sürdüğünü, anlatıp küçük bir değişimle bile seni çabucak unutabileceğimi anlatmıştın yazdıklarında.
Elinin tersiyle sildi gözyaşlarını. Avucunun içinde taşıdığı şefkat duygusuna ihtiyacı yoktu o an. Kızmak istiyordu Nazım'a ama şefkat kızmanın en büyük engeliydi bunu iyi biliyordu.