Ağır geliyor. Çabalamak zorunda olmak , unutmaya çalışmak... Olmuyor çık aklımdan, zihnimden zarar verir aklım sana kaybolursun o karmaşık düşünceler içinde yolunu bulamazsın... Terkedişlerin ruhumda ve bedenimde hep bir iz bıraktı. Göz yaşlarım artık gözlerimi yakıyordu,öyle sadece boşluğa dalmış kalıyordu. Neden bulmaya çalıştığım bir sürü sorular içindeyim her biri tekme atıyor ağrıyan yerlerime... Seven gider mi? Hep düşünüp durdum. Gözlerinle kavuşmayı özledim. Çok derinsin o kadar derinsin ki dokunsam kaybolacaksın. Yaşananlar iyi ki yaşandı diyorum sonra bu acılarımı nereye sığdıracağımı bilmiyorum. Bir gün doğan güneşe yetişemiyeceğim yine hüzünlü gecelerimde... Çok sevmek güzel sevmek terkedilemeyi engellemiyormuş. Beni öyle bir zamanda yapayanliz bıraktın ki ağlarken kendi başımı okşadım , bu güçlü olduğumdan değildi zayıf olduğumdandı ben güçlü değildim hissediyordum bunu. Sen her zerremde dolaşırken nasıl güçlü olabilirdim ben sana hep yenildim. Sana hep göz yumdum. Gözlerimi her kapattığımda karanlığında senin yansımanı görüyorum. Seni yazdığım her kağıt kuruttu gözyaşlarımı senin için. Sana ölene kadar seni seveceğim sözü vermiştim ya beraber yapacağımız hayallerimizi sözlerimizi belki tutamayacağız, ben sözümü tutacağım seni en derinliklerinde yaşatacağım, rüyalarımda sarılacağım sonsuzluk içindeyken... Sana bir gün bu hayatta katlanılabilecek tek şeyin sevgi olduğunu kanıtlayacağım. Seni seviyorum ve bundan korkuyorum... İyi uykular gecem...🐈⬛🦊⭐🌙🖤❤️
İyi uykular
İyi uykular peder
Umarım
Umarım tüm pişmanlıklar biter
Öyle değilse eğer
Hakkım yine de helal bab-
Uyuyanlara iyi uykular , uyumayanlar zaten yaralı ...
Okuduğumu anlamamaya başladım .
Hem gözlerim kapanıyor , hem de uyumakta zorlanıyorum .
Kaldım arada sanki .
Neyse iyi geceler
Bu sana
💌👈
"Davetiyemiz iki kişiliktir. Çocuklara iyi uykular dileriz." yazılı davetiyeler ellerimize tutuşturulduğuna göre "çok, azdır" da. Kişi başı tabak başına ödenen tonla para vardır, açık büfe ikram vardır, bir Afrika ülkesini doyuracak kadar artık yemek vardır, ne gariptir ki, aynı aileden gelen üçüncü bir kişiye yer yoktur. Veya çocuklar için yapılacak basit bir organizasyona talip olmak yoktur. Ki o sırf "çocukluk yapıyor" diye istenmeyen çocuklar, o organizasyondan basit bir patates kızartması-pilav menüsüyle memnun ayrılacak yegâne pazarlıksız varlıklardır. Çünkü lüksü bizlerden henüz öğrenmemişlerdir.
