Eli kaybettiğimizde,son kartımızı oynadığımızda bazılarında -herkeste değil,herkeste değil- göklerde bir şeylerin oyunu baştan başlatacağı, keyfi olarak kartları yeniden dağıtmaya karar vereceği,zarı yeniden atacağı fikri kalır ve bu,hayatımızın hiçbir anında ne kutsal bir müdahale ne de kutsal bir varlık hissetsek de,kutsallığın müdahalesini kesinlikle hak etmediğimizin farkında olsak da hatta yaşamımızı oluşturan hata ve yanlışların toplamını göz önünde bulundurarak başkalarından daha az hak ettiğimizi anlasak da böyledir.