Solla sağ dünya politik edebiyatına Fransa’nın armağanı.
Eski parlamentolar böyle bir kutuplaşmadan habersizdiler.
1789’da kurucu meclisteki kralcılar Kemal-i tantana ile zat-ı şahanenin sağına kurulmuşlar. Teşrii mecliste de yerlerini değiştirmemişler. Sonraları konvansiyonda mutediller başkanın sağını seçmiş hep. Karşı cephedekilere de sol tarafı kalmış başkanın. Onlarda oralarda kümelenmişler.
O çağlarda yaşayan ilerici bir yazar: “öbür dünyadakinin tam tersi” diyor, “iyiler solda kötüler sağda”
Bir tarafsız sağları da solları da iğneliyor: “Kutsal Meclis’te bütün işler aksıyor, sebebi meydanda: sağ cenah her zaman solak, sol cenah hiçbir zaman sağ değil.”
• Cemil Meriç,
Bu Ülke