Ölü Evinden Anılar.."Yalnızlık,kötümserlik içinde,kimseye inanmayarak,kimseyle bağdaşamadan ölümünü bekliyordu." Evet bazen hayatın anlamsız olduğunu düşünmeden edemiyor insan ve ölümü bir kurtuluş olarak görebiliyor. Hele ki son zamanlarda ülkece yaşadığımız zorlu şeylerden sonra gerçekten bu çabaların bu koşuşturmacaların çok anlamsız olduğunu,insanların her ne pahasına olursa olsun her canlıya sevgiyle yaklaşması gerektiğini sevmenin,sevilmenin ve merhametin büyük ihtiyaç olduğunu söylemeden geçemiycem. Umutlardır insanı yarınlara bağlayan,hayatta tutan. "Bir amaç ve içinde bu amaca ulaşma emeli olmadan tek bir insan yaşayamaz.Amacını,ümidini yitirenler de birçok kez korkunç bir canavar haline gelirler." Belki de bizlerin de amacı iyilik yapmak,iyi bir insan olmak,gücümüzün yettiği her yere ulaşıp oraya iyi bir iz bırakmak olmalıdır.
Ölü Evinden Anılar eserini okumam çok uzun zaman aldı. Bu da çoğu zaman konudan uzaklaşmaya ve haliyle sıkılganlığa sebep oldu. İncelememe kitaptan bir cümle ile son vermek istiyorum.
"Evet, Tanrı'ya emanetiz artık!..
Allah kimseyi istemediği oranda yalnızlıkla imtihan etmesin diyorum:)ve keyifli okumalar diliyorum.