Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
330 syf.
4/10 puan verdi
"Artık evrene mesaj yollayıp bu tip sıkıcı kitaplara denk gelmemeyi istemeliyim."
Sıkıcıydı, çünkü kişisel gelişim zırvalarından gına geldi. Adamın tekinin çıkıp, dünyanın g.tüne parmak atmışçasına "Şunu yaparsan şöyle, bunu yapmazsan böyle olur." demesine gelemiyorum. Bu kitaptan farklı bir beklentim vardı aslında, güzel bir hikaye umarak almıştım ama sonuç, The Secret'ın hikayeli versiyonu... Beni kitaba bağlı tutan ve sonunu görmemi sağlayan da o hikayenin sonu kısmı oldu ve puanımı o kısma verdim zaten. Yazar, kitapta kendi hayatından bir kesiti ve bu iyimserlik yolculuğuna çıkışını, yolda başına gelenleri aktarmış. Bir nevi otobiyografi yani. Bu yolculukta kendini iyimser olarak tanımlıyor, dünyayı iyimser kılmaya çalışıyor ve iyimser insanlardan, iyimserlik hakkında fikirlerini alarak bunu kitaplaştırmak istiyor. Bu yolculukta farklı ülkeler, ünlü veya sıradan kişiler ona yol gösteriyor. Gelgelelim sonuç sıfır çünkü herkesin hayata bakış açısı ve hayattan aldığı zevkler, iyimserlik tanımı farklı. Kimseyi aynı kalıpta düşünmeye itemezsin ve dünya, sen ne yaparsan yap gitmesi gereken yönde ilerleyecek. Kişisel gelişim türünde okuyanlar, kitaptan zevk alabilirler ve belki de altını çizip hayat felsefesi yapabilecekleri cümlelerle karşılaşabilirler bu kitapta lakin bende o izlenim uyanmadı maalesef.
Bu arada, Budist felsefe ile kendini kamufle eden ama özünde tam bir kezo olan Hollandalı karıdan gıcık aldım söylemeden edemeyeceğim.
Sonlara doğru spoiler vardır, kitabı okumayan yorumu okumasın.
Daha önce bu kitap hakkındaki olumsuz yorumlar yüzünden okumak hiç istememiştim ancak yazarı sevdiğimden bir şans vereyim dedim ve iyi ki vermişim. Şu ana kadar 3 kitabını okumuştum. En sevdiğim Mahrem isimli romanıydı. Bu romanı okuyunca Mahrem'den aldığım zevkin daha fazlasını
Hafif spoiler içerir.
Kitap gayet akıcıydı. Karakterlerin kitap içerisindeki tutum ve davranışları çok başarılı bir şekilde aktarılmıştı. Özellikle Aislinn karakteri her kadının kendisinde taşımak istediği özellikleri barındırıyordu. Ayrıca bizim ülkedeki kapağını da çok beğendim.
Ancak kitap akıcı olmasına rağmen ben baya sıkıldım okurken. Sırf
Hafif spoiler içerir.
Anne sevgimden ötürü başlamıştım ancak okuduğum en korkunç kitaptı. Kitap dört kız kardeşin annelerinin ölümüyle başlıyor anneleri kızlarının yaşadığı sorunları bildiğinden her birine bir mektup bırakıyor. Lisa hariç kızların sorunları gayet olabilen sorunlar. Her ne kadar Lisa'nınkisi aptallık seviyesinde de olsa güzel başlamıştı. Ancak Lisa ve Amanda'nın hikayeleri saçmalamaya başladı. Amanda gezgin ve bir yerde fazla kalamayan birisi ama aşkı bulunca özgürlüğünü tamamen unuttu. Lisa desen ayrı saçma gitti erkek arkadaşı affetti salağı. Hele Jennifer var ki... Allah aşkına o nasıl bir sondu? Jennifer ile kocasının çocukları olmadığından ve kocası ille de çocuk istediğinden boşanmak üzerelerdir. Sonlara doğru kayak gezisine çıkıyorlar ve adamımız çocuk olmasa olur kafasına geliyor. Ama sonda kadının ben hamileyim deyince resmen küfür ettim. Bir tek Hannah hikayesi tamamen mantık çerçevesinde gitti ve güzeldi. Debbie'nin kitaplarından daha da korkunç bir iyimserlik havası vardı. Çok çok çok tozpembe.
Yazarı ilk olarak Gül ve Avcı romanından tanımış ve hayran kalmıştım, yazdığı diğer hikayeleri internette bulup büyük çoğunluğunu okudum. Önceden internette şimdi kitap olarak çıkan "Dikkat Aşk Çıkabilir" romanı, yazarın yazmış olduğu "Cehennem Çiçeği"ni aşarak en sevmediğim kitabı oldu.
Öncelikle kapaktan başlamak istiyorum.
Kitabın ilk 150 sayfası benim için güzeldi aslında. Sonrasında başladı benim can sıkıntılarım.
Öncelikle Ela orijinal bir karakter değildi bence. Bana FMA'daki kadın karakterleri fazla anımsattı. Özellikle bir süre sonra ergenliğe doğru giden asabi tavırları, inatlaşmaları ve Sarp'ın da dediği gibi gözünün önünde olanları görmemek için
