Sevdiğim biz bu topraklara medeniyet deriz
Bizler de bahsi geçen medenileriz
Bereketli bir tarlanın hasat vakti
Şölen masaları kurmak yerine birbirimizi yeriz.
Yeriz genç kızlarımızı,
Oğullarımızı yeriz.
Doğmamış çocuklarımıza günah biçer,
Kapılarını işaretleriz.
Ama sevdiğim bizler özümüzde iyiyiz.
İyiyiz severken,
İyiyiz sabah uykudan kalkarken
Toprağı koklarken,
Çiçekleri sularken.
Bizden korkma sevdiğim.
Bizler iyi insanlarız
Yaşamak uğruna savaşırken .
-Medeni İnsanlar Atlası| Nazlı Başaran
Kötülüğü seçenler ve buna kendini adayanlar var. Ben kötüyüm demekle kalmayıp bunu bizzat yaşatanlar. Ya iyi olduğumuzu düşünen biz? Biz sadece iyiyiz, hep iyiyiz. Asıl sorunumuz bu. Sadece iyi olmakla bitmiyor bu iş. Kötülükle savaşmak gibi bizde tercihlerimize eklemeliyiz iyiliği. Sadece niyetimizle tatmin olmakla değil, bu niyeti işe dökmeliyiz. Yoksa sadece kendine saklanan iyiliğin hiçbir hükmü yok gözümde.
Hem kötü hem iyiyiz, hem iyi hem kötüyüz...
Sorunlarımızı veya düşüncelerimizi görmezden gelerek nereye kadar iyi olabiliriz? Tekrar hücum etmezler mi zihnimize buldukları her boşlukta. Tam iyiyiz artık demişken çözülmemiş düğümler ortaya çıkıp yakmaz mı canımızı tekrardan. Onlardan kaçmak ne kadar doğru çözmeye çalışmak varken. Kördüğümdür belki zihnimizdekiler. Nasıl çözülecekler? Çok hızlı yaşıyoruzdur belki. Bir düğümü acele ederek çözmeye çalışmak daha çok düğüme sebep olmaz mı? Görmezden gelmek onlardan koparır mı bizi? Yavaşlamalıyız belli ki düşüncelerimizle beraber. Daha anlaşılır olur hayat, daha kolay çözülür düğümler . Gerçekten iyi oluruz ilerde . Yaptıklarımıza keşke deriz bazen de ; yapmasaydım, yapmamalıydım. İyi ki demeliyiz belki de en azından farkına vardım. Daha geç de fark edebilirdim ya da hiç farkında da olmayabilirdim. Mühim olan farkındalık değil mi? Sonrası zaten çorap söküğü , ipin ucu elimizde. Çözümü birer birer sökmekte. Yerine yenileri gelse de…
~Lavinya~
Biz ikimiz de ne iyiyiz, ne de kötü; iyilik ve kötülüğün ötesinde bulduk adamızı ve yeşil çayırımızı, yalnızca ikimiz! Tek başına bu nedenle bile birbirimizle iyi geçinmeliyiz.
Ve esastan sevmesekte birbirimizi, esastan sevmediğinde insan öfke duyması mı lazım karşısındakine?
Sana karşı iyi, hatta çoğu zaman fazla iyi davrandığımı bilirsin, bilgeliğini kıskanmamdır bunun nedeni. Ah, yok mu o bilgelik denilen harika yaşlı deli!
Bilgeliğin günün birinde kaçıp giderse senden, o zaman benim sevgim de terk eder seni çok geçmeden.
Sayfa 266Kitabı okudu
Hepimiz yalnızca şu anda yaptığımız iş kadar iyiyiz.
İyi yazarlar ödünç alır, büyük yazarlar çalar.
Yazmak tek başına gerçekleştirilen bir eylem.
Yaşam yolumuzun ortasında, karanlık bir ormanda buldum kendimi. Çünkü doğru yol kaybolmuştu.
Herkes aptal ya da ahmak olabilirdi ama aynı zamanda cahil, dar kafalı ve aşağılık olmak.. Bu çok özeldi.
Kimse okumuyorsa eserin aslında yoktur.
Başka hiç kimse senin hayatını yaşayamaz.
Eğer bir şey öğrenmek istiyorsan, buna merakın olmalı.
Her yeni gün bir meydan okumadır.
Herkesin kendine özgü bir sesi ve başka hiç kimsenin anlatamayacağı bir hikayesi vardır. Ve herkes yazar olabilir.
Bugün ne oldu
...
İş yerinde genellikle sabahları
gülümseyerek selam vererek geçerim..
Bugün meslektaşım kulağıma eğildi dedi ki..
"Her sabah iş yerine gülerek geliyorsun, seri katil olduğundan emin gibiyim"
Valla değilim, şimdilik dedim..:)
"Çok şüpheli hareketleriniz var efenim, ürküyoruz":)
Yok yok her şey yolunda iyiyiz iyi dedim..
Tabi ki hicivdi konuşmalar..
İnsanlar gülmeyi bile unutturacak ne yaşadı böyle ne iğrenç bir çağ... :((
.
Ne yazık... En iyi bildiğimiz şey taklit etmek... Taklitte o kadar iyiyiz ki orijinali yanında çömez kalır.
Sayfa 33Kitabı okudu
Hem kötü hem iyiyiz hem iyi hem kötüyüz…
Sayfa 589 - Türkiye İş Bankası kültür yayınlarıKitabı okudu