Həm filmi, həm kitabı çox təsirlidir. Kitabın sonluğu açıq buraxılır, amma filmdə bu daha aydındır. Əsərdə bəhs edilən Rudolf Hess-həqiqətdə də Adolf Hitlerin müavini, Faşist Almaniyasının 3-cü vacib şəxsi idi (Hitlerə heyranlıq bəsləyən Hess onun gözündə yüksəlmək üçün Şotlandiyaya sülh məqsədi ilə təkbaşına uçuş edir, yüksək rütbəli hərbi əsir kimi götürülür, sonda da elə Hitler tərəfindən dəli adlandırılır. 92 yaşında həbsxanada elektrik naqillərindən asılı şəkildə tapılır). Əsərdə alman əsarəti uşaq baxışından izah olunur. Bu mövzuda 
Anne Frank'ın Hatıra Defteri - dən sonra oxuduğum 2-ci əsərdir. Hadisələrin uşaq görüşü ilə anlatılması təsiri qat-qat artırır. Bir çox yerdə bu kitabın uşaq ədəbiyyatı kimi verildiyinə rast gəlmişdim, bunun doğru yanaşma olmadığını düşünürəm. Hər nə qədər Bruno məsumca yanaşsa da, hadisələrin qan donduran tərəfi barizdir. Təsirlənməmək mümkün deyil. Atasının günahlarını övladı çəkdi. Bu Rudolfun imtahanı idi, bəs Brunonun? ... İnsan ailəsini seçə bilmir, eləcə də taleyini. Taleyin yazısına inanıram, bir də yaşatdıqlarımızı yaşamadan ölməyəcəyimizə.
