İzdiham

1. Bir insan tarafindan kendi türüne yönelik olarak ve sırf kendi türünden diye gerçekleştiriliyorsa felaketle sonuçlanması
muhtemel eylem.

2. Sevilenin elinden tutup bazen çevresinde bazense içinde dolaştırdığın zayıflıklarının, bir vakit ve belki de ilk firsatta sana karşı kullanılacağından emin olmak, bilerek kanmak, kanmak içinde kaybolmak.

3.Kimsenin bilmediği ve belki yalnız sana bilinen ve senin herkesin dokunduğundan daha hakiki olduğuna emin olduğun bir hissin gelip gelip sarıp sarmalaması, gelip onlarla, bilmeyenlerle, bildiğini sananlarla ve hafifçe tebessüm edenlerle aranda bir kalkan gibi durması hâli.

4. Herkesten medet umup kimseden fayda bulamayanın, sonunda ılık bahçeler olduğunu düşünerek çıktığı bir yol bittiğinde çöle varanın, dünyanın en güzel sabahı diye uyanıp ve nihayetinde cızırdayan bir kalp ve dopdolu gözlerle akşam edenin, hayatın gamı ve neşesi altında çürüyüp gittiğini, halkın içinde geçirdiği her gün aslında biraz daha rezil olduğunu fark edenin, sevginin de nefretin de, şu ânın da yarının da sızlayan bir kalbe yetmeyeceğini idrak edenin, varlığını insandan ve diğerlerinden esirgeyecek ve
hem suçsuzluklarını hem de kayıtsız kalışlarını bağışlayacak ve kendisini feraha ulaştıracak olana iman etmesi.

5. Söylenenin veya yapılanın sahte olduğunu bilenin, hem bu durumu açık etmenin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğine emin olduğundan hem de kendisinde gerçeklik uğruna mücadele edebilecek takat bulamadığından "'miş gibi" yaptığı

6. şiir "aldanma çocuksu mahsun yüzüne

"Kıyametimiz geliyor. Bilenle bilmeyenin bir olmadığını, çok geç olmadan görenlerin görmeyenler için bir şeyler yapması gerektiğini ne zaman anlayacağız."

Bir gizli yaramız vardır bizi kitaplara götüren. Bir kırgınlığımız, bir kalp ağrımız.

|Atakan Yavuz|

Saygıdeğer karıncaların hayatları, yuvalarında başlar ve orada da biter, bu kararlı ve inatçı tavırlarıyla çok onurlu bir hayat sürerler. Buna karşın insan, gelip geçici hevesleri olan, tutarsız bir varlıktır ve tıpkı satranç oyuncuları gibi hedefe ulaşmayı değil de hedefe giden yolları daha çok sever.

İnsanların duygu çeşitliliğini artırmaktan başka işe yaramaz uygarlık. Duyguları çeşitlendikçe insan, kan dökmekten zevk almaya başlar hale geliyor. Buna birçok örnek gösterebiliriz; en ustalıkla işlenen cinayetlerin, çoğu kez kültürlü, aydın insanlar tarafindan yapıldığına dikkat ettiniz mi?

Benim için hayat,kurmayı unuttuğum bir saat!