Gökhan Özcan
Yaşlılık sadece yaşla ilgili bir şey değil ki… Yolun büyük kısmını yürümüş gibi hisseden biri yaşlıdır bence. Yaşı kaç olursa olsun.
Usulca gökyüzünden süzülüp dünyaya düşmeye eskisi kadar gönüllü değil sanki kar taneleri.
Gökhan Özcan
Sayfa 4Kitabı okudu
Gökhan Özcan
Caddeleri ışıl ışıl lambalarla donattık diye gecelerin karanlığı azalmı yor, aksine çoğalıyor sanki. Çoğalıyor çünkü ışıklar şehrin kuytuların- dan alıyor dikkatimizi. O kuytularda ışıkların aydınlatamadığı gölgeler dolaşıyor, sanki her gün daha çok. Her gün daha acımasız kuruluyor o kuytularda oyunlar.
Gökhan Özcan
Duyguların da bir hurdalığı var sanki. Arabalar gibi... Bilmediğimiz bir yerde... Üst üste, düzensiz şekilde yığılmış halde... İşlerliğini yitirmiş duygular... Anlamını kaybetmiş sevgiler, küllenmeye yüz tutmuş nefretler, örselenmiş bağlılıklar, canlılığını yitirmiş tutkular, zamana yenilmiş umutlar... Ezik, çizik, köhne parçaları gibi arabaların... Artık yerlerinden kıpırdamıyor hiçbiri. Arayanları, soranları yok. Gözden uzak olsunlar, geçmişin acı tatlı izlerini günlerin yüzeyine taşımasınlar diye hayatın uzak bir yerine öylece bırakılmışlar. Sahipsiz, kimsesiz, hikâyesiz kalmışlar.
"Serçe Parmağı , Gökhan Özcan, 7"
"Senin kendini tamam hissetmen için ,
neden benim bu kadar çok eksilmem gerekiyor ?
Senin kendi hikayeni sürdürebilmen için,
neden benim hikâyesiz kalmam gerekiyor?
Senin sözlerinin duyulabilmesi için neden hep benim sözlerimden vazgeçmem gerekiyor ?
Senin yanında kendime bir yer bulabilmek için, neden benim kendimden bu kadar uzakta yaşamam gerekiyor ?
Senin bir anlama gelebilmen için ,
neden benim senin lisanını bilmem gerekiyor? "
Sayfa 5Kitabı okudu
Yaşlılık...
Yaşlılık sadece yaşla ilgili bir şey değil ki... Yolun büyük kısmını yürümüş gibi hisseden biri yaşlıdır bence. Yaşı kaç olursa olsun!
Gökhan Özcan
Sayfa 4 - İzdihamKitabı okuyor
Gözümün Bağı
"Uçurtmanın ipinin kopma ihtimali insanların korkusudur; ne uçurtmanın böyle bir endişesi vardır, ne gökyüzünün."
Gökhan Özcan
"Sanki azalan her şeyle birlikte, eksiliyor insanın bakışları da."
Gökhan Özcan
"Belli bir yaştan sonra insan hep bildiği muhitlerde dolaşmak istiyor."
""Bugün ne yapacaksın?" diye sordu kadın.
"Bilmem" dedi adam neredeyse mırıldanarak, "Belki yürüyüşe çıkarım biraz."
"Ne tarafa doğru?" diye sürdürdü kadın ısrarlı merakını.
"Ne tarafa." diye tekrar etti adam kadının söylediğini.
Sonra aynı ses tonuyla ekledi: "Muhtemelen geçmişe.Geçmişe doğru."
Adamın bu tür kafa karıştırıcı cevaplarına alışkındı kadın.Geri çekilmedi.
"Son zamanlarda hep aynı taraflara gidiyorsun!" dedi gülümseyerek.
"Öyle oluyor" dedi adam,
"Belli bir yaştan sonra insan hep bildiği muhitlerde dolaşmak istiyor."
Gökhan Özcan
Her yere baktım.
Nereye koyduysam artık,
Kendimi bir türlü bulamıyorum..
Gökhan Özcan
Hayatım film başlayınca ışıkları sönen bitince tekrar yanan soğuk bir sinema salonu gibi adeta.
Gökhan Özcan