bana yaklaşmak isteyenlerden hep kaçtım. kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannetdiğim insanlardan en çok korkuyordum. "o bile böyle yaptıktan sonra!.." diyordum... ne yapmıştı, bu malum değildi;
ona ne kadar muhtaç olduğumu şimdi anlıyordum. ben hayatta yalnız başına yürüyebilecek bir insan değildim. daima onun gibi bir desteğe muhtaçtım. bunlardan mahrum olarak yaşamam mümkün olamazdı. buna rağmen yaşadım...