Jane Somers
Jane Somers
@janesomersreading
İngilizce Öğretmeni
İngiliz Dili&Edebiyatı ▪︎ Felsefe
59 reader point
Joined on January 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Wells'in okuduğum ilk kitabı elimdeki. Kendisi Ingiliz Edebiyatı Bilim Kurgu yazarlarından birisi, zaman yolculuğu üzerine çok fazla çalışması bulunan bir yazar. Dolayısıyla Zaman Makinası'da bu çerçevede oluşmuş bir eser.
Kitabın hemen girişinde "İlgilenmemiz gereken şey insanın geçmişte ne olduğu değil, gelecekte ne olacağıdır." diyor. Burada bize hissettirildiği gibi Zaman Yolcusu daima geleceğe yolculuk yapıyor ve insanlığın sonunun ne olabileceğine bakmak istiyor. Bu yüzdendir ki kendini 802.701 yılında buluyor. İkiye ayrılmış bir insanlık ile karşılaşıyor ve anlatıcı şu şekilde betimliyor; "Yerüstü insanı zayıf sevimliliğine doğru sürüklenmiş, Yeraltı insanı da sadece mekanik sanayiye." Değişimden kaçamayan insan türünün sonu gerçekten ne olur bilemeyiz fakat Wells için pek aydınlık görünmüyor. Kitabın sonu ile ilgili açık bir bilgi vermek istemem fakat söyleyeceğim tek şey bizlere teselli olarak kalan iki çiçek. İyi okumalar
Oyun içinde oyunlar, klasik Rönesans tiplemeleri, varoluşsal sıkıntılar, alınacak intikamlar, dökülecek kanlar.
Onlarca eseri olan Shakespeare en çok Hamlet ile var gözümde. Shakespeare'in yazdığı diğer tragedyaların önüne geçmesinin sebebi ise döneminin insanını başarılı bir şekilde yansıtıyor olması. Hatta sadece bunu yansıtmakla kalmıyor, babasının intikamını almak için deli rolüne girdiğinde sahiden varoluşunu sorgulamaya, hayata dair anlamlar bulmaya çalışıyor. Aşık olduğu kadını bile bu uğurda kaybedecek kadar kaptırıyor kendini bu sancılara. Öyle bir sancı ki bu, hepimizin kulaklarında çınlayan bir söz bırakıyor bizlere sevgili Hamlet;
Olmak ya da Olmamak! İşte bütün mesele bu.
Shakespeare okumaya başlamadıysanız henüz, Hamlet ile başlayın derim. Elbetteki diğer eserleri ile de çok seveceksiniz onu ama Hamlet ile bu sevgiyi bir adım arşa taşıyacaksınız.
Kitabın konusu ve içeriği hakkında buraya güzel bir şeyler karalamak isterdim fakat dün akşamdan beri ne yazsam diye düşünüp duruyorum ve bulamıyorum. Ne yazsam yetmeyecek gibi geliyor. İki bölümden oluşan kitabın ilk bölümü biraz daha sakin geçiyor, Mersault'un toplum tarafından inanılmaz önemli görülen konuları, nasıl daima aynı sakinlikle karşıladığını görüyoruz ve şaşırıyoruz. Acaba biz mi çok abartıyoruz bazı şeyleri diye düşünüyoruz hatta. Ona göre bunca heyecanın, telaşın, üzülmenin ne önemi var? Birinci bölümün sonunda zaten asıl kıyamet(!) kopuyor. Asıl sarsıcı nokta da burada başlıyor. Aslında sonunu tahmin edebiliyordum fakat aynı sonun bu şekilde gelebileceğini tahmin etmemistim hiç. Belki de bu yüzden bu kadar sarsıcı oldu. Bir insan adam öldürmekle yargilanirken adam öldürmek suçu ile yargılanmalıdır. Fakat onu, toplumun önemli kabul ettiği değerleri küçümsemesi suçuyla yargılıyorlar, annesinin ölümünü nasıl bu kadar hafife alabilir diye yargılıyorlar, hah diyorsunuz duruşma sırasında. Raymond burada, Marie burada, Salamon, avukatı, herkes burada. Şimdi suçu hafifleyecek onların ifadeleri sayesinde diyorsunuz. Ama ne fayda. Lehine verilen her ifade ustalıkla aleyhine dönüyor Mersault'un. Kaçınılmaz son geliyor.
Sahiden de hepimiz birer Mersault'uz belki ve hayatlarımızı bize fikrimizi sormadan belirliyorlar ya da belirlemeye çalışıyorlar. Bizim tek yaptığımız ise mahkeme salonundaki hiçbir vasfa sahip olmayan insanlar gibi izlemek. Halbuki haykırmalıyız. Sanık olmak da önemli bir iştir, diyor. Bizim de söyleyeceklerimiz olmalı.
İyi okumalar.
Reader Follow Recommendations
Oğuzcuğum Atay. Tehlikeli Oyunlar. Hikmet. Albay. Sevgi. Bilge. Bütün bunları gördük, duyduk, biliyoruz ama gerçekten anladık mı?
Elime her aldığımda içimi tuhaf bir hüznün kaplamasına sebep olan bir kitap Benim için Tehlikeli Oyunlar. Aslında kitap boyunca çok fazla eylemsel olarak bir oyunla karşılaşmıyoruz. Buradaki Tehlikeli Oyunlar tamemen Hikmet Benol'un iç dünyasına ait. Okuyan her insanın kendinden mutlaka bir şeyler bulabileceği bir başyapıt. Kısaca konusuna değinecek olursak diye bir cümle kurmak isterdim fakat olaylar Hikmetin kafasında o kadar çabuk değişiyor ki kitaptaki kişilerin hatta Hikmet'in yaşadığı gecekondu vari evin gerçekliğinden bile şüphe etmeye başlıyoruz.
Aslında Oğuz Atay'ı daha çok Tutunamayanlar ile biliriz, Tehlikeli Oyunlar biraz daha onun gölgesinde kalmış bir eser fakat Tutunamayanlar'ı da okumuş birisi olarak Tehlikeli Oyunlar benim için daima bir adım önde olacak.
Huzurlarınızda efsaneler efsanesi, Medea. Hem Seneca hem de Euripides gibi büyük tragedya şairleri tarafından yorumlanmış bir yapıt. Bizler Euripides tarafından yorumlanmış haline bakacağız biraz ki zaten temelde aynılar(mış). .
Karşımıza çıkan 3 trajik karakter var ilk olarak. Birincisi kocası tarafından ihanete uğramış çaresiz ve intikam hırsıyla tutuşan bir anne,Medea. İkincisi yaptıklarının sonucuyla acı bir şekilde yüzleşen bir baba, İason. Ve son olarak intikama yok yere kurban giden 2 erkek evlat. Ilk sayfalarda sadece Medea için duyulan üzüntü gittikçe tüm karakterlere yayılıyor ve tam bir trajedi ortamı oluşuyor oyun içerisinde. Bunun yanı sıra içerisinde barındırdığı mitolojik ögelerle de destekleniyor olay örgüsü.
Okurken benim en çok hoşuma giden kısımdan bahsetmek istiyorum. Yüzyıllar öncesinde yazılan bir eser, hâlâ günümüzde bile karşılaştığımız düşünce sistemini, ataerkilliği eleştiriyor. Erkek yapına sesi çıkmayan toplum aynı şeyi kadın yapınca nasıl ona kusurlu ve küçük damgası vurulabiliyor?
