o zaman anladım; biz harika yol arkadaşlarıydık, ancak, sonunda her birimiz kendi rotasında gidecek yalnız bir metal kütlesinden başka bir şey değildik. uzaktan bakınca kayan yıldızlar kadar güzel görünüyorduk. gerçekte ise, tek başımıza uzaya hapsolmuş, hiçbir yere gidemeyen tutsaklar gibiydik. ancak iki uydunun yörüngeleri tesadüfen kesişince bir araya gelebiliyorduk. hatta birbirimize duygularımızı bile açabilirdik. sadece bir anlığına. hemen sonraki an ise mutlak bir tek başınalığa doğru savrulacaktık. günün birinde yanıp yok oluncaya dek.
Sayfa 131Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bana göre değildi bu dünya; bir avuç utanmaza, arsıza, dilenciye ukalaya, kabadayıya, gözü gönlü aç olanlara göreydi burası. Yeryüzünün ve gökyüzünün güçlülerine avuç açan, kasap dükkânının önünde bir parça et için kuyruk sallayan aç köprk gibi dilenen ve yaltaklananlara yakışırdı bu dünya.
