Hepimiz Yasa'nın kurduğu düzen içinde bir arada yaşıyoruz; Yasa'yı ortadan kaldırma fantazması da bu düzenin bir parçasıdır. Yasanın ötesinde hayal edebildiğimiz tek şey onu ihlal etmek ya da yasakları kaldırmaktır. Çünkü Yasa'nın ve yasağın şeması, ihlalin ve özgürleşmenin ters şemasını yönetir. Oysa yasanın karşıtı yasanın var olmaması değil, Kural' dır.
Kendi sistemliliklerinden kurtulamayan sistemler cezbedicidir: Cezbetmek için ölümün enerjisini kendilerine mâl ederler.
Dişil olana gelince; cinsel devrim onu tuzağa düşürür: Onu bu tek yapıya hapsederek, yapı kuvvetliyse negatif ayrımcılığa, zayıflamışsa müstehzi bir zafere mahkum eder.
Sayfa 15 - Ayrıntı Yayınları
Cinselliğin özgürleşme evresi, aynı zamanda onun belirsizleştiği evre halini aldı. Artık ne yokluk var, ne yasak, ne de sınır: Bütün gönderim ilkeleri yok oldu.
Sayfa 13 - Ayrıntı Yayınları
Baştan çıkarma, silinemeyecek bir alınyazısının ağırlığı altında eziliyor. Dine göre baştan çıkarma şeytanın stratejisiydi; şeytanın bu stratejiyi bir büyücü ya da bir aşık edasıyla tasarlamış olmasının önemi yoktu. Baştan çıkarma, daima kötülüğün bir stratejisi olarak kabul edildi. Ya da dünyanın bir stratejisi olarak görüldü. O, dünyevi hayatın bir hilesi oldu her zaman. Öyle bir lanet ki, ahlakbilime ve felsefeye, günümüzde ise psikanalize ve "arzunun özgürleşmesi"ne karşın hiç değişmeden kalabilmişti. Günümüzde cinselliğin, kötülüğün ve sapkınlığın değeri artarken, lanetlenmiş olan her şey genellikle programlanmış bir dirilişi kutlarken baştan çıkarmanın karanlıkta kalması -hatta kesin olarak karanlığa gömülmüş olması- paradoksal bir durum gibi görünebilir.
Sayfa 7 - Ayrıntı Yayınları
İroni daima ölümcül bir iç döküşün habercisidir; iç dökme oyun sonlanmadan hemen önce yaşanır ve oyunculardan her birinin sahip olduğu müthiş imkânlara son verir. Oysa bu imkânlar yalnızca baştan çıkarma sayesinde sergilenebilirler. Onların sergilenebilmesi için kararsızlığın, ironik klinamenin, estetiğin alanını açık tutan hayal kırıklığının göze alınması gerekir.