Bu beden hiç yaşadı mı sanki? Ben çürüdüm, koktum artık.
Saat üç. Bir şey yapmak isterseniz, bu saat ya çok geç ya çok erkendir. Öğleden sonra acayip bir an. Hele bugün hiç çekilmiyor.
Sayfa 27
“Gülümserdi. Önce gözlerini, sonra da incecik gövdesini unuttum. Gülüşünü elimden geldiği kadar uzun bir süre aklımda tuttum, sonra üç yıl önce onu da kaybettim.“
Sayfa 98Kitabı okudu
“Yapayalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum.“
Sayfa 87Kitabı okudu
“Bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilemez.
Sayfa 66Kitabı okudu
“Yaşarken başımızdan hiçbir şey geçmez. Dekorlar değişir, kişiler girer çıkar, hepsi bu. Başlangıçlar da yoktur. Günler anlamsızca birbirine eklenir durur; sonu gelmez, tekdüze bir ekleniştir bu.
Sayfa 66Kitabı okudu
"Eğer elimde olsaydı sizi daima yüksek sesle düşünmeye zorlardım." İviç ister istemez güldü. " "Ama bu çok ahlaksızca bir şey", dedi. "Sözcükler bunun için icat edilmemiştir "
Sayfa 89Kitabı okuyor
İşte o zaman, yüreğimin yüce bir serüven duygusuyla kabardığını hissetim
Sayfa 85 - CAN 47. BASKI
Anılarımı bugünümle inşa ediyorum. Şimdinin içine fırlatılmış, oraya terk edilmişim. Yeniden geçmişe dönmek istiyorum ama tutsaklığımdan kurtulamıyorum.
Sayfa 58 - CAN 47. BASKI
çoğu zaman bu imge kırıntıları da yok oluyor. Geriye yalnızca sözcükler kalıyor.
Sayfa 56 - CAN 47.BASKI