Cezaevine ağlayarak ve titreyerek giren Jean Valjean oradan duygularını kaybetmiş bir adam olarak çıktı. Oraya umudunu kaybetmiş bir halde girmiş ve oradan karamsar bir ruh haliyle ayrılmıştı.
Sayfa 103 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Jean Valjean 'ın gelecekte kim olacağını göremedikleri gibi kendilerini de gelecekte birey olarak kim olacağını göremedikleri gibi, kendilerinni de gelecekte birey olarak kim olacağını göremiyorlardı. onlar için gelecek ortadan kaybolmuştu. bundan beş on yirmi yıl sonraki hallerini tarif etmeleri istendiğinde hiçbir fikirleri yoktu kaslarından biri işlemez hale gelmişti sanki Michael ağır depresyon yaşayan insanların ciddi sıkıntı yaşayan diğer insanlarda olmayan bir şekilde derin bir düzeyde gelecek hissinden kopmuş olduklarını keşfetmişti.
Gelecek hissinin kaybolması insanı intihara meyilli hale getiriyor olabilirdi yahut ağır depresyon geleceği düşünmeyi zorlaştırıyor olabilirdi. bu meseleyi nasıl çözebileceğini düşündü michael..
Michael intihar oranlarındaki artışın geleceğin kaybolmasından kaynaklandığı sonucuna vardı. olumlu bir gelecek hissi insanı korur hayat bugün kötü olduğunda şöyle düşünebilirsiniz evet, canım yanıyor ama sonsuza dek böyle olmayacak. ama gelecek elinizden alındığında o sancı hiç geçmeyecek gibi gelir.
Her şeyi gerçekliğin karşı konulmaz vurgusuyla bizzat kendisi anlatmıştı. Netice itibarıyla Jean Valjean kim olursa olsun tartışmasız bir biçimde uyanmış bir vicdandı ve içinde gizemli bir dönüşüm başlamıştı, her halükârda bu adam vicdanının denetimi altındaydı. Adalet ve iyiliğe doğru bu türden yönelişler sıradan insanlara özgü değildir. Vicdanın uyanışı ruhun yücelişidir.
Sayfa 776 - 2. CiltKitabı okudu
Saatler boyunca onun bebeğini giydirip soymasını izleyen, şarkılarını dinleyen Jean Valjean artık yaşamı önemsiyor, insanların iyi ve adil olduklarını düşünüyor, kimseyi suçlamıyor, bu çocuğu sevdiği için çok yaşlanana kadar yaşamamak için bir neden bulamıyor, geleceğinin Cosette'in yaydığı parlak ışıklarla aydınlandığını görüyordu. Bazen en mükemmel insanlar bile bencilce düşünmekten uzak duramazlar. Ara sıra onun ileride çirkin bir kız olacağını bir tür keyifle düşünüyordu.
Sayfa 519 - Cilt1Kitabı okuyor
Ona okuma yazma öğretmeye başlayan Jean Valjean, bazen çocuğa sözcükleri heceletirken, hapishanede okuma yazma öğrenmesinin amacının insanlara kötülük etmek olduğunu hatırlıyordu. Şimdi ise amacı bir çocuğa okumayı öğretmekti. Bu nedenle yaşlı kürek mahkûmunun yüzüne meleklerin düşünceli gülümsemesi yayılıyordu.
Sayfa 519Kitabı okuyor
Ve aslında, Jean Valjean'ın Chelles ormanının karanlığında elini kavradığı anda Cosette'te bıraktığı gizemli izlenim yanılsama değil gerçekti. Bu adamın bu çocuğun kaderine girişinde Tanrı'nın müdahalesi vardı.
Sayfa 517 - Cilt1Kitabı okuyor