Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
Kitabı okumamın üzerinden tam 372 gün geçti. Ama kitabı bitirdikten sonra yaklaşık bir saat ağladığımı hatırlıyorum, düşündükçe içimde kabaran duygular ve hisler olduğu gibi duruyor. Kitabın filmini de izlemiştim fakat kitap kesinlikle çok daha güzel. Ölümü büyüleyici bulan bipolar Theodore sık sık kendini öldürebileceği yöntemler düşünür ancak her seferinde, küçücük bir güzellik ona engel olur. Zamanla Violet onun için bu güzelliklerden biri olur. Kısa süre sonra, Theodore yalnızca Violet'layken kendi olabildiğini, tuhaf, eğlenceli, hayatı doyasıya yaşayabilen ve ucubelikten uzak bir gence dönüştüğünü keşfeder. Violet da yalnızca Theodore'layken günlerin hesabını tutmadan yaşayabilmektedir.Violet, yaşamayı, ölmek isteyen bir çocuktan öğrenir.. Ancak Violet'ın dünyası büyürken Theodore'unki küçülmektedir.. çocuk gittikçe ne kendi dünyasına ne de Violet'in dünyasına sığmayı başarır.. Violet hayatının geri kalanında birlikte verdikleri sözleri ve gezi planını tek başına tamamlamaya çalışır, adamın hatırasını ve yaşam gücünü ise beraberinde taşır.
Libby' in annesi kendisi daha küçükken beklenmedik bir şekilde ölür. Bununla nasıl başa çıkacağını bilemez ve bu yüzden de depresyona giriyor. Ve kendi rahatlatmanın yolu olarak da yemek yemeye yöneliyor. Bu belli bir zaman sonra sağlıksız bir hale geliyor ve evden çıkmıyor. En sonundaysa başına bir olay geliyor, ondan sonra zayıflayıp okula başlıyor. Bu nokta da Jack'le karşılaşıyor ama Jack'inde herkesten sakladığı ve asla iyileşemeyecek bir durumu vardır. O da kendi yüzü de dahil hiç kimseninin yüzünü tanıyamiyordur.
Eleanor kimseyi yargılamazdı. Dostumdu."
"Benim hiç dostum olmadı. Nasıl bir şey?"
"Bilmem. Sanırım yanındayken tamamen kendin olabildiğin insan. Hem en iyi hem de en kötü yanlarını bilir ve buna rağmen seni sever; tartışsan da, öfkeden deliye dönsen de dostluğunuzun bozulmayacağını bilirsin."
"O dediğinden bana bitane lazım. "
---
"Jennifer Niven Hayatın Kıyısında"
Kitap son zamanlarda okuduğum en etkileyici romanlardan biri. Hikaye, Theodore Finch ve Violet Markey'in hayatlarının kesişmesiyle başlıyor. Finch, iç dünyasında büyük bir karanlıkla mücadele eden ve depresyonla boğuşan bir genç. Violet ise, trajik bir olayın ardından kendini kaybetmiş gibi
Okuduğum en harika kitaplardan biriydi.
Bir kere hikayesini gerçek bir olaydan almış olması başlı başına kitabı sevmem için bir neden. Çok önemli ve hassas bir konuya değinmiş olması da çok önemliydi benim için. Sonu ise çok kalp kırıcı olsa da muazzamdı bence. Çok üzüldüğümü çok içselleştirdiğimi hatırlıyorum. Sanırım Netflix’te filmi de vardı kitabı okuduktan sonra izleyiniz, kitabı kesinlikle büyüleyici. O duyguyu ben filmde bulamadım ne yazık ki…
bu kitap bana kendimi hatırlattı...
Kitap intaharın eşiğinden dönen 2 insanın hikayesini anlatıyor
Violet Markey ve Theodore Finch
Bende yıl yıl intahar etmeyi düşünmüş bir insan olarak konuşuyorum,
bu kitap sizi çok etkiliyecek
hayatın kıyısında’yım
violet: menekşe
finch: ispinoz
(kapaktaki kuş ve çiçek şimdi anlamlı gelmişti.)
“Yalnız değilsin,” dedi. Aslında öyleyim. Sorun da bu ya zaten; hepimiz bedenlerimize ve zihnimize sıkışıp kalan yalnızlarız. Hayattaki tüm arkadaşlıklarımız yüzeysel ve gelip geçici, diyebilirdim.
ergenlik çağımda aldığım bir kitaptı. okumaya o zamanlar başlasam da yarım bırakmıştım. şimdi düşününce ilk bölümlerin yaydığı kasvet bunun sebebi olabilir.
geçenlerde ne okusam diye göz gezdirirken elime geldi. on dakika kadar önce kitabı bitirdim, kapağını kapatıp elimdeki ıslanmış mendili yavaşça bıraktım. evet! ağladım. son yetmiş sayfasında sessiz sessiz ağladım. kafamda kurduğum senaryonun dışında gelişince olaylar ağlamama karşı koyamadım.
çok güzeldi. ama bunu benim gibi empati yeneteği kuvvetli olan hiçkimseye tavsiye edemem. kitap bittiğinde ayrılıp öylece hayatınıza devam edemezsin ve bu uyarımı kamu spotu olarak algılamanızı tavsiye ederim. çünkü hissettirdiği şeylerin uzun süre tesiri altında kalacağımın bilincindeyim.
son olarak teşekkür etmek istediğim biri var.
bana altı çizili birbirinden güzel cümleler bıraktın Finch. kitabımın birçok yerine gülücük koymama sebep oldun. seneler sonra bu kitabı elime aldığımda arasından düşecek olan kurumuş menekşeye bakıp gülümseyeceğim. sanki bana onu sen vermişsin gibi. teşekkür ederim. gerçekten.
Yaşamayı, ölmek isteyen bir çocuktan öğrenen bir kızın hikâyesi.
Aslında ilk iki yüz sayfası gayet akıcı ve konu bakımından güzel ilerlerken sonlara doğru beni çok sıkmaya başladı keşke tadında yazar bıraksaydı ama genel olarak ortalama bir kitaptı konusu bakımından zengindi evet ama bana göre okura bu konuyu tam olarak yansıtmakta başarısız oldu
çok yoğun bir dönemimde hızlıca okuduğum kitap. beğendim ama belki de daha sakin bir dönemimde okusam daha çok beğenirdim. Violet ve Finch'in kitaplardan alıntıları, gezileri, aldıkları şeyler ve yerine bıraktıkları şeyler.. kitabın devamında bize anlatılan her şeyin aslında bir anlamı olduğundan bahsedilmesi. özellikle sonda Violet'ın ailesiyle konuştuğu kısımlar çok güzeldi, gözüm doldu hatta ağladım. yazar kendi düşüncelerini aktarmış gibi geldi o kısımda. arka sayfadaki yazarın notu kısmını okuyunca aslında kendi hikayesinden esinlenmiş gibiydi. ileride tekrar okur muyum bilmiyorum ama altını çizdiğim cümleleri okumak için tekrar elime alacağımı biliyorum.
"rengarenksin tek bir rengin içinde, hem de tüm parlaklığınla."