J
@joja
379 reader point
Joined on June 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
J bir yorumu yanıtladı.
Mükemmeliyetçi ya hep ya hiç ilkesinin mucididir.
Gerçek bir ertelemeciyle hiç tanıştınız mı?
Ertelemecinin zaman, program ve teslim tarihleriyle ilgili gerçek bir sorunu vardır. Ertelemeciliğin ana sebeplerinden biri mükemmeliyetçinin başarısızlık korkusudur.
Ertelemeci mükemmeliyetçinin o kadar büyük beklentileri vardır ki bir projeye başlamaktan korkar. Oyalanıp son anda bir şeyler uydurmayı tercih eder çünkü o zaman "Daha fazla zamanım olsaydı çok daha iyi bir iş yapabilirdim" diyebilir.
Benim tahminim eleştirinin hüküm sürdüğü bir evde büyüdüğün yönünde. Diğer bir deyişle eleştirel gözü olan bir ebeveynin vardı, sen de işleri bitirmeyerek kendini eleştiriden korudun. Aklından geçen şöyle bir şeydi, 'Eğer bitirmezsem, beni kim nasıl eleştirebilir?'
J bir yorumu yanıtladı.
tellonym.me/bozukdosyadoa
merhaba ben yine kendimle baş edemedim ve oyalanamıyorum da oyle simarik krizler yani yetersiz ucubelikten bagimsiz
merhaba arkadaslar kanalima hos geldiniz bugun sinavdan acayip dusuk alip sinif birinciligini nasil kaptiricam oynat bakalim
İlk doğanlar ve tek çocuklar vicdanlı, düzenli, ciddi, hedef odaklı, başarılı, insanları memnun eden ve otoriteye inanan kişiler olma eğilimindedir.
İlk çocuk ve tek çocukların mükemmeliyetçilik, güvenilirlik, liste yapma, eleştirellik, akademiklik, fedakar, tutucu, kanun ve düzen destekçisi, kendine güvenen gibi diğer işaretlerini de eklediğinizde, neden ilk çocukların hayatın anı defterinde daha fazla yer kapladığı görülebilir.
Rol model alacakları sadece ebeveynleriyken (ve belki büyük ebeveynler, teyzeler, amcalar) doğal olarak yetişkin özellikleri kaparlar.
İlk doğanlar bu yüzden çoğunlukla ciddi olur ve sürpriz sevmezler. Ortada neler döndüğünü ve ne zaman olacağını bilmeyi tercih ederler; kontrolde olunca, dakik olunca, düzenli olunca serpilirler.
Reader Follow Recommendations
Seninle gurur duydum demişti.
Sen benim evimsin de demişti.
😭😭🤧
Dürüst olmak gerekirse... gözlerine bakmak çok rahatsız ediciydi.
Bilirsiniz, bazen bir şey ya da biri o kadar güzeldir ki ona bakmak içinizi acıtır. İşte o, bu adamdı.
Ne kadar tuhaf olursa olsun gözlerine bakmak, beni üstümden atamadığım bir aşağılık hissiyle dolduruyordu.
Nefret ediyorum böyle insanlardan ya nefrettt. Hiçbir zaman, hiçkimsenin bana bakınca böyle hissetmeyeceğini düşündüğümde çıldıracak gibi oluyorum. Her bakanın allahım bu nasıl bi şey diyeceği bi kız olmak isterdim 🫤😓🤧
Kötü, iyiden güçlüdür.
Olumsuz şeylere olumlu şeylerden daha hassas tepki veririz. Sokakta sevimsiz bir yüzü sevimli birinden daha çabuk fark ederiz. Kötü davranış iyi davranıştan daha uzun süre hafızamızda kalır. Bunun tek bir istisnası var elbette: Kendi yaptığımız iyilikler.
Bir kayıp aynı büyüklükte bir kazançtan yaklaşık iki katı daha fazla duygusal ağırlıktadır. Bilim buna "kayıptan kaçınma" adını veriyor.
Bu sebepten, birini ikna etmek istiyorsanız argümanınız olası bir kazanç değil olası bir kayıptan kaçınma olmalıdır.