“Hepimizin zayıf anları olur ve ağlama yeteneğimizin olması bizim için şanstır. Gözyaşları bizi çoğu kez huzura kavuşturur, ağlayamadığımız bazı durumlarda ölecek gibi oluruz.”
Sayfa 113Kitabı okuyor
“Görecek kimse olmadıktan sonra, ışıl ışıl güzel gözleri olması neye yarardı?”
Sayfa 113Kitabı okuyor
“En kolay yapılan şeyin kötülük olduğunu herkes bilir.”
Sayfa 102Kitabı okuyor
"Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş atmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey."
José Mauro de Vasconcelos
Bütün ülkeler, hangisi olursa olsun, kapitalist, komünist ya da faşist, silah imal ediyor, alıp satıyor, bunları kendi doğalarına karşı kullanmaları da ender değildir.
Sayfa 37 - Kırmızı kedi
Artur paz semedo inançlı bir mümin değildi, ama cübbe insanı keşiş yapmaya yetmese de, bir fırsat çıktığında, keşiş göstermeye yeterdi.
Sayfa 33 - Kırmızı kedi
Silahlar arasında da fark vardı, hafif bir makineli tüfek seri atış yapan bir topla yarışamadığı için kendini asla aşağılanmış hissetmemeliydi. Artur paz semedo da, kendi uzmanlık alanında seri atış yapan bir tüfekti.
Sayfa 30 - Kırmızı kedi
General franco'nun imzası olan emirler arama, asla bulamazsın, diktatörler sadece ölüm hükmü imzalamak için kalem kullanır.
Sayfa 27 - Kırmızı kedi
İnsan duygusu dengesiz bir tür kaleydoskoptur.
Sayfa 21 - Kırmızı kedi
S - O - N
Ateşle yazılmış o sözcükler ruhumu dağlıyordu:
Coğrafya, Tembellere ve Serserilere Özgü Bir Derstir…
| NATAL |
Sayfa 85 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dünyanın kapılarını açıyordu bana. Ve ben korkuyordum, ne yalan söyleyeyim? Korku içindeydim, dünya öyle büyüktü ki… İnsanoğlunun girebileceği en büyük, en keder dolu yerdi.
Sayfa 85 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Geceleri yıldızlara bak, sana benden haber getirirler."
"Yağmur yağarsa?"
Gecenin karanlığı acele etmeden, dilediğince çöküyordu denizin üstüne. İnsanın ruhunu okşuyordu.
Sayfa 77 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her şey geçip gidiyordu. Zaman, her şeyi kolaylıkla yok ediyordu.
Sayfa 75 - Can YayınlarıKitabı okudu
...fethetmek zorunda kaldığımızdan çok, kendini bize kendiliğinden sunanları sahipleniriz.
