Günaydın 1k Ailem
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."
Hayatta her şey geçici.
Sayfa 176Kitabı okudu
Keşke bir uçurtma olsaydım.
Kimi ınsanların ölmesi ne kolaydı. Lânet bir trenin gelmesi yetiyordu. Benimse gökyüzüne gitmem ne kadar zordu. Gitmeyeyim diye herkes bacaklarıma yapışmıştı.
Sayfa 171 - Can YayınlarıKitabı okudu
''Totoca, çocuklar emekli midirler?''
''Ne?"
''Edmundo dayı hiçbir iş yapmıyor, ama para alıyor. Yani çalışmıyor, ama belediye ona her ay para ödüyor.''
''Bunda şaşılacak ne var?''
''Çocuklar da bir şey yapmıyorlar: yemek yiyorlar, uyuyorlar, sonra da analarıyla babalarından para alıyorlar.''
Sayfa 17 - Can Yayınları
Uyuyalım. Insan uyudu mu her şeyi unutur.
Acı
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş atmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.”
CanKitabı okudu
Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum.
Sayfa 46Kitabı okudu
“Ruhu çok ağrıyordu, her zaman gülüyor olmuş olsa bile..”