'Gılgamış böyle telaşlı nereye gidiyorsun? Aradığın hayatı hiç bir vakit bulamayacaksın. Tanrılar insanı yaratırken, onun payına ölümü ayırdılar, dirimi ise kendilerine sakladılar. Sana gelince Gılgamış, karnını hoş gelen nesnelerle doldur, sabahtan akşama, akşamdan sabaha kadar oyna, şölenler düzenle, 'eğlen'. Tertemiz giysilerle kuşan, suda yıkan, elini tutan ufak çocuğu sevindir, karını kucağına alarak mutlandır, çünkü bu da insanoğlunun ortak alınyazısıdır.
Nietzsch'nin Zerdüşt'ü şöyle sesleniyor: 'Sevgimle ve umudumla senden rica ediyorum, ruhundaki kahramanı reddetme!'
Sayfa 89Kitabı okudu
Upaşinad'lardan : ''Sonra fark etti, aslında benim, bu alem benim, çünkü onu kendi içimden çıkardım. Böylece o, bu alem oldu. Hakikaten, bunu bilen, bu alemde yaratan olur.''
Mutluluğun peşinden git, sen merkezdeysen içinde bunu bilen bir şey vardır, doğru ya da yanlış yolda olduğun zaman da bunu bil.
Sayfa 69Kitabı okudu
İnsanlar çok erken doğar; tamamlanmamışlardır, dünyayla karşılaşmaya henüz hazır değillerdir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Acı dolu şehre giden yol benden geçer,
Ebedi acıya giden yol benden geçer,
Kayıp İnsanlar arasındaki yol benden geçer.
Per me si va nella citta dolente,
Per me si va nell' eterno dolore,
Per me si va tra la Perdua Gente.
-Dante, “Inferno"
Sayfa 34Kitabı okudu
...bir gökgürültüsü sesi duyar gibi oldum ve duymak için yaklaştım; ve bana konuştu ve dedi ki: ben senim ve sen bensin, ve nerede olursan ol oradayım. Her şeyde varım, ve ne zaman istersen, sen toplarsın Beni; ve Beni toplayarak Kendini toplarsın.
-Havva İncil'i (apokrifal)
Sayfa 53Kitabı okudu