Polisiye kitapları seviyorum, ancak cinayet anlarını uzun uzadıya anlatan kitaplar beni ürkütüyor. Amerikan Sapığı'nı okumuş olmak da ömür boyu yetecek bir cinayet hatırası bıraktı açıkçası. Yirmi yıl önce okumuştum Amerikan Sapığı'nı. 80'li yıllarda ilk çıktığında Cumhuriyet gazetesinde yurt dışında kitabın edebiyat olup olmadığına dair tartışmalar yaşandığını söyleyen haberler okuduğumu hatırlıyorum. Neden bu soru soruluyordu peki? Yazar Brett Easton Ellis cinayet sahnelerini öylesine ayrıntılı ve hakikaten insanı dehşete düşüren bir şekilde anlatıyordu ki insanlar yazarın sağlığından şüphe etmişlerdi anlaşılan. Ben bir hafta etkisinden kurtulamamıştım kitabın.
Yanılmıyorsam geçen yıl Joyce Carol Oates'un Zombi adlı kitabını da ilk on beş yirmi sayfasında bıraktım; orada da gereksiz, çok uç noktalarda cinayet sahneleri iğrenç sapıklıklarla beraber anlatılıyordu. 4. Maymun da bazı yerlerde bu tarz yaklaşımlar sergiliyor. Okuyabildiğim kadarıyla diyalogları iyi, çok rahat okunan, kafa yormayan bir kitap ve kanlı polisiyeleri sevenler için iyi bir seçim olabilir. John Katzenbach'ın tarzından fazla şaşmamam gerektiğini anlıyorum kendi adıma.
