“ama şu bizim yaşadığımız çağda bilginin sınırlarının alabildiğine genişlemesi, yeni yeni bilimlerin ortaya çıkışı, bizim için var olan tatları sindirip kullanmayı adeta olanaksızlaştırıyor.”
Sayfa 167
bu dünyada kendi kendilerini yok etmeye yargılı insanlar vardır, onlara hiçbir mantıklı kanıt para etmez.
Sayfa 160
vicdanları rahat olmayanlar ile davranışlarına mantıksal bir dayanak arayanların hepsinde kendini haklı göstermeye çalışmak hastalığı vardır, bu durum onların düşünce biçimlerini de tuhaflaştırır.
Sayfa 158
"Aşktan kafamda yüreğim de yoruldu, artık başımı dinlemek istiyorum..."
ne tuhaftır ki daha yakın bağlar insanları birbirine yaklaştıracağı yerde uzaklaştırır, ama insan yanılgısı böyle bir şeye inanmamıza izin vermez.
Sayfa 156
“aşkın doğasında -kusurlu diyemeyeceğim çünkü kusur onda değil bizim kendimizde- anlayamadığımız bir şey.”
Sayfa 155
şunu anlıyorum ki, herkes bizim kişiliğimizin ancak bir yüzünü bilebilir. herkese prizmanın başka yüzünü gösteririz.
Sayfa 143
artık hiç kimse onu görmüyordur - o ne yaptıysa, yalnızlık ve acı çektiğini bildiği adama dikkat toplamak için yapmıştı. adı, kendisinin önüne dikilmiş bir mezar taşı gibidir. şimdi insanın aklına şu ürkütücü düşünce geliyor: “ya o taşın ardında görülecek biri kalmadıysa? peki öyleyse o kim?”
Sayfa 138
“insanın kendi yüreğinin isteğiyle savaşması çok zor; o elde etmek istediği şeyi ruh pahasına da olsa elde ediyor.”
Sayfa 125
“büyük dinlerin hiçbiri sonu gelmez yasaklar koymaktan başka bir şey yapmamıştır. ama yasaklar arzuyu kurutacağı yerde daha da yeşertmiştir.”
Sayfa 122
" Bir zamanlar hayatımdan memnun değildim .
Ben de kendime yeni bir hayat tasarladım. "
ikimiz arasında bir duvar gibi yükseliyordu, paylaşma özlemi çektiğimiz , ama nedense bizi dışladığını duyumsadığımız mutluluğun gerçek düşmanını keşfetmiştim ya da öyle sanıyordum.
Sayfa 96
“bu bizim hastalığımız, bir felsefe ya da ruh durumunun geniş çerçevesi içine her şeyi doldurmaya çalışmak.”
Sayfa 95
“hepimizin beklediği gibi gerçekliğin kendisi olmayan, ama yapıtın gereksinimlerinden doğan bir boyutta bütün kişiler zamanla kayıtlı. çünkü bütün dram bir tutsaklık yaratır ve oyuncu ancak kayıtlılık derecesine göre önemlidir.”
Sayfa 93