küçükkarabalık
@jvky
körler bile bize ilk başta göründüğü kadar mutsuz değildir.
174 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Birden, bu işin böyle biteceğini hiç düşünmedim.
Her şeyin bir sonu var, dedi Müfettiş. Sürgünlüğün, hastalığın, mapusluğun bile. Öyle değil mi?
Sayfa 239
bu arada ben de öğrendim yaşamın önceden belirlenmiş, ezberlenmiş bir biçimi olmadığını
Sayfa 242
İnsan ara sıra evini yakmalı- ve çıkıp seyretmeli.
Sayfa 70
Okur Takip Önerileri
Sevgilim, dünya bizi çok yakınımızdan sıkıştırıyor! Ne olacak halimiz?
Sayfa 167
Tanrım, biz de mutlu olmuştuk bir zamanlar.
Sayfa 149
Buraya gelirken bir şeyler bekliyorduk. Beklediğimiz neydi bilmiyorduk ama kesinlikle bu değildi: bu kasvetli iş günleri, bu sessiz akşamlar, bu değişime kapalı, sürprizsiz, umutsuz, donuk hayat.
Sayfa 33
Kaldı ki burada o kadar çok salak var ki dâhi görünmek için aptal olmamak yeter
Sayfa 99
Başka bir deniz bulamazsın
Bu şehir arkandan gelecektir, başka bir şey umma, bineceğin gemi yok, çıkacağın yol yok, ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte, öyle tükettin demektir bütün yeryüzünü de.
Sayfa 91
Kendini parçası sandığın herhangi bir şey var mı? Hayır, yok. Neden biliyor musun? Çünkü biz soyu tükenmiş bir türe aitiz. Biz hayatta kalabilenleriz. Aynen böyle.
Sayfa 81