yüzünü aynada bırakıp giden kadın rujlu dudaklarını unuttun yakamda...
çırılçıplak değil henüz şiirin yağmuraltı aşkları gözlerime akan...
Kaan İNCE
İntihar eden yazar ve şairler (3) Kaan İnce..
Şair Kaan İnce, intihar ettiğinde 22 yaşındaydı. Ankara’da ailesiyle yaşıyordu.
Bir gece otobüse binip İstanbul’a gelmişti. Kadıköy Rıhtımı’nda bir otel odası tutup odasının balkonundan sabaha karşı kendini boşluğa bırakmıştı. En yakınları ve arkadaşları dahil, kimse onun neden intihar ettiğine dair kesin bir yanıt bulamamıştı.
Çünkü duyarlı bir insanın nerede ve nasıl derinden ve onulmaz bir şekilde kırıldığını, o kişinin kendisinden başka hiç kimse bilemezdi.
Sıcak bir buğu düşürdüler ceplerinden, kışın gelişini gözlerime yıkan gölgeler, ölüme giderken.
Sonuna vardım ufuk renginin, gündüz rüyalarımda gördüğüm.
Gün sayıyor kör eşgalim.
Sönüyor gülüşüm, gülün bağrında ikindi vakti.
Zaman çağlıyor, ömrümü biçmeden.
Çölde ıssızlık sürüsü gecelerim.
Pencerelerden akan yollarda usulca büyüyor hüzün.
İsyan dumanları.
Bir kıyı, boğulduğum.
Suçluyum.
Talan edilmiş sokaklara yeleler taktım, yenilgilerimi asmak için.
Korku salmış düş dudaklarına.
Üzgünüm....
Ruh dediğin iğne deliğinden geçecek kadar ince, dünyanın tüm güzelliklerini içine alacak kadar geniş olmalıdır.
Kaan Murat Yanık
Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
Kaan İnce Hakkında
Kaan, otele girerken haftalık tv bültenini alışkanlıkla almamıştı, ya da sadece sohbet olsun diye bahsetmemişti otelin pahalılığından. Yine öylesine yapmamıştı Ercüment Özdemir’le o yaz Bakü planlarını. Belki şöyle demek istiyordu; hepimiz hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz, ben biraz sonra öleceğim. Siz ise, daha sonra. Hem ne demişti ; “Öyle uzun sanma zamanı.”
Kaan İnce'nin şiir taslağı
Kaan İnce'nin ilk kez gün yüzüne çıkan şiir çalışması. Defterinden, kendi el yazısıyla
Kaan İnce (11 Ağustos 1992,05:00,Kadıköy)
Yaşam
bir bir geziyorum ölümleri, gecenin bakışları arasında. sabah
göğe yelken açıyorum, gündüzler tanımıyor beni nasılsa. Ayna-
larda yürüyorum bazen, martılarla düşüyorum denize; dudak-
larımı siliyor acılar. soluk alışımı duyamıyorum. sokak lambaları
gibi geç yanıyorum. gölgeler yürümüyor artık. kıvrılan yollarda
şarap lekeleri, sabahın ilk izi. ezanla dönüyor evine yüzü
külrengi gececikler. kaç kuytuda paslanıyor yalnızlık? üşüyorum.
gideceğim.
Sözcükler taşıyor içimden. Karanlıktan aydınlığa çıkmanın yollarını arıyorum. Yaş aldıkça, yaş almasından, kaybetmekten korktuğum, o kadına benziyorum.. Kâinatın tefekküre ve teşekküre ilham oluşunu ondan öğrendim. Mavi ve yeşilin merhamete etkisi.. Rotasızlık güzel şey.. Dünyanın bin bir türlü halini görüyoruz.. Cam kürem ve biz. Kırılganız. Bir şehitler caddesi.. hepsinde bir salieri kompleksi. Aniden kulağınıza dolabilecek ağız ishali.. cinsellik çığırtkanları, bayağılık.. idrak körlüğü, mantık kötürümlüğü.. gizli kaos. İnsanlar ya iyi ya kötü değil. Herkes gri. Herşeye ancak belli bir mesafe koyarak katlanabilirim. Fi tarihinde almıştım bu kararı. Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi diyen Werther gibi benim içim. İçim dışım bir değil. İçim, ince, incinmeyeyim incitmeyeyim derdinde.. dışım kim bilir kime nasıl. İnsan herkesle aynı olamıyor. Tanımadığına başka, sevmediğine başka, ruhdaşına başka. Ruhlar birbirini görünüşüyle değil titreşimiyle tanırmış. Ben zaten inanıyorum Kaan Murat Yanık gibi, “kimi ruhların evvelden âşina oluşuna.. bir ruhu bulmak için bir âleme âşina oluşumuza da..”
Gülten Akın ne demişti, “Ah kimselerin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya..”
