Asırlar önce Shakespeare o muhteşem 129. sonesinde, “Acıkan şehvet, ruhu ezip geçer,” demişti.
O açlık, “aşka veda”yı getirdi.
Ama yine o sonenin dediği gibi:
Ne tuhaf ki dünyada bunları bilen çok
Ama cehenneme götüren cennetten hiç kaçan yok.
Sonunda cehennem korkusu olsa da bizi yaşatan, o cennetin hayalidir.
Veda etsek de biliriz ki aşk, her daim ihtimal dâhilindedir.
CAN SANAT YAYINLARI 1. Basım: Mayıs 2012
E-kitap 1. Sürüm Ocak 2014, İstanbulKitabı okuyor