Kaçtım şehir şehir çok uzaklara
Boşuna gurbet acısı tattım
Oyalandım durdum, seni unutmak için
Kendimi boşuna aldattım
Anladım faydası yok uzak kalmanın artık
Seni kader çizgisi ile alnıma yazan Haktır
Unutmak ne mümkün gözlerinin rengini
Seni çılgın gibi sevmek yaşamaktır
Yavuz Bülent Bakiler
İnsan, hayatı boyunca, emir, yasak ve kader çizgisi içindedir. Hiçbir zaman bunların dışına çıkamaz. Dışını Hakkın emirlerine uydurduktan sonra, iç alemi için 3 vazife başlar:
1- İnsan öz varlığı olan kalbine, iç alemine dönmeli...
2- Ruh, iyilik taraftarı olarak, kötülüğe meyilli duran nefsini muhasebe etmeli...
3- Böylece bütün gidişatını, yolunu Allah yolunun hakiki yolcularına uydurmalıdır...
Kader,hiç kafa yormasak da ufuk çizgisi gibi bekler durur hepimizi oysa.
Bir abimin kaleminden dökülenler..
Kaderin Oyunu
Sorma neden böyle oldu diye,
Seçim senin değildi,
Kaderin çizgisi...
Artık geri dönüş yok bu gidişten.
Ne isterdin daha fazlasını,
Belki de böyle olması hayırlıydı.
Geleceği kim bilebilir,
Yarın ne getirir bize, kim bilirdi?
Yaşanan her şeye şükretmeli,
Kabullenmeli kaderin çizgisini.
Her son bir başlangıçtır unutma,
Yeni umutlar filizlenir belki de her sonrasında.
Gözlerindeki hüzün dinlesin artık,
Yüzünde tebessüm açsın güneş gibi.
Hayata tutun umutla, sevgiyle,
Mutluluğun kapısı açılsın, belki de en güzeli...
Hasan Işık
Kader çizgisi...
Kader çizgisinin bir dönemecinde rastladım sana. Hiç ummadığım bir anda karşıma çıkmıştın. Yorgun ve kararsız olduğun her halinden belliydi. Gözlerinde anlaşılmamanın hüznü vardı. Çevrendeki bütün kalabalığa rağmen yapayalnızdın. O güne dek iğreti bir hayattı yaşadığın. Etrafında dönüp duran kuklalar sana usanç vermeye başlamıştı. Bir zaman kendini akıp giden bir oyuna kaptırmış olmanın pişmanlığı içindeydin.
Sayfa 245Kitabı okudu
