İnsanların çırpınırcasına savundukları gibi doğallık yemeği elle yemek, sahte mimiklerden kaçınmak, dürüst olmak, sosyal maskeler takmamak değildir. Doğallığın bütün bunlarla hiçbir ilgisi yoktur. Mağaralarda ya da saraylarda yaşamıyoruz. Her çağın kendine ait doğallığı vardır. Bu çağın doğallığı da insanın üzerinde bir karakter taşımamasıdır. Doğal olmak isteyen insan çağın gereklerine boyun eğecek ve karakterini her sabah yenileyecektir. Geçmişten gelen doğallık bugün işe yaramaz. Maymunlar gibi davranmanın ve adını da doğallık koymanın salaklıktan başka bir şey olmadığını herkesin anlaması lazım. Bu çağda gerçek doğallık, yapay olduğu için aşağılanan insani davranışların tümüdür. Nefret etmesine rağmen patronunun yüzüne gülen insan doğaldır. Lokantada yan masadaki kadının çantasının markasından yola çıkarak onu yargılayan kadın doğaldır. Moda olduğu için zevk almadıkları müzikleri dinleyen çocuklar doğaldır. Çünkü bütün bunlar 2002 yılının doğasında vardır. Sürekli eleştirilen bu tavırlara karşı sunulan doğallık yalanı kullanma tarihi geçmiş bir antibiyotiğe umut bağlamak gibidir. Bu çağda insanlardan cesur, dürüst, idareli, tutarlı, onurlu olmalarını beklemek günün doğallığına aykırı bir yapaylığı savunmaktır.
insan onurunun, yani kadın onurunun bu ölçüde hiçe sayılmasına karşı çıktıklarını, sol taraftaki üçüncü koğuşta hiç kadın yoksa bunun sorumluluğunun –böyle bir sorumluluk söz konusu edilebilirse– kendilerine ait olamayacağını, dolayısıyla da bu kadar alçaltıcı bir isteğe karşı çıkmaya oybirliği ile karar aldıklarını söylemek için hemen geri dönmek zorunda kaldılar.
Bir kadın düşün ki evrende bir o kalmış da sen bir tek onu görüyorsun. Aranılan özellik tam da bu.
Sayfa 22 - Parola Yayınları - 1. Baskı 2024 - KerimKitabı okuyor
Neşet Ertaş'ı saygı ve rahmetle anıyoruz
Anadolu kültüründe 'Kadın insandır, erkek insanoğlu,' mottosuyla hayat bulan bu yüce canlının yaratılışı, Hint mitolojisinde şöyle anlatılır: 'Tanrı; yaprağın hafifliğini, ceylan'ın bakışını, güneşin sıcaklığını, sisin gözyaşını aldı. Rüzgârın kararsızlığını, tavşanın ürkekliğini ekledi. İçine de kıymetli taşların sertliğini, balın tadını, kaplanın yırtıcılığını, ateşin yakıcılığını, kışın ayazını, saksağanın konuşkanlığını, kumrunun sevgisini kattı. Bütün bunları karıştırdı, eritti ve kadını yarattı... Sevsin diye de erkeği ona armağan etti.'
Sayfa 31 - TİMAŞ YAYINLARI
