Anna'nın isyanı
"Haklı! Haklı! -diye söyleniyordu.- Elbette, o her zaman haklıdır, o Hıristiyandır, o yüce gönüllüdür! Evet, alçak, iğrenç adam! Benden başka hiç kimse bunu anlamaz ve anlamayacaktır, ben de kimseye anlatamam. Dindar, iyi ahlaklı, namuslu, akıllı bir adam diyorlar, ama onlar benim gördüğümü görmüyor. Sekiz yıldır hayatımı nasıl mahvettiğini, içimde canlı olan her şeyi nasıl boğduğunu, benim aşka gereksinimi olan capcanlı bir kadın olduğumu bir kez bile düşünmediğini bilmiyorlar. Her adımda beni nasıl aşağıladığını ve yaptığı şeyden hoşnut olduğunu bilmiyorlar. Yaşadığım hayatı haklı çıkartmak için bütün gücümle çabalamadım mı? Onu sevmeye, kocamı sevmek olanaksız olunca oğlumu sevmeye çalışmadım mı? Ama zaman geçti, artık kendimi aldatamayacağımı, dipdiri bir kadın olduğumu, bunda benim suçumun olmadığını, Tanrı'nın beni böyle yarattığını, benim için sevmenin ve yaşamanın gerekli olduğunu anladım. Şimdi ne olacak? Beni öldürseydi, onu öldürseydi, hepsine katlanır, hepsini bağışlardım, ama hayır, o..."
Sayfa 384 - İş Bankası Kültür Yayınları
Cardan başını iki yana sallayıp çayını yudumladı. "Ona beceriksiz bir Yüce Kral olmadığımı ispatlayacağız."
"Bunu nasıl yapacağız peki?" diye sordum.
"Müthiş zor olacak," dedi. "Çünkü korkarım ki kadın haklı."
Sayfa 304 - cardan - judeKitabı okudu
- Krala karşı haklı olan bir bakan, kocasına karşı haklı olan bir kadın, subayına karşı haklı olan bir er iki kat ceza görmez mi? Zayıfların, haklı olmaları hatadır.
Haklı
Altı gün erkeklerin gelip yararlandığı kitaplıktan yalnızca bir tek gün kadınlar yararlanmış olacak; bu ne büyük haksızlık? Biz bu örümcekli kafadan ne zaman kurtulacağız. Kadını erkeğin arkasına atan, onunla bir mecliste oturamayan, bir çark altında kadın erkek birlikte buluşmak gerekince araya perde geren toplum hiç bu çağın toplumu olabilir mi? Ama gelmiyorlar.
Sayfa 67Kitabı okuyor
o kadar haklı ki
Kısacası aşk bir mücadele değil, âhenktir. El ve eldiven gibi birbirine geçmiş iki kalbin tam uygunluğudur. El ve eldiven gibi de değil, el ve derisi gibi. Beraber kımıldar ve yanar.
Şehir şehir,
Sokak sokak aradım.
Lakin ne fayda..
İnsan kendini dışarda bulabilir mi hiç?
Kime ne soracak ki?
Bülbüle sorsa dili tutulacak,
Güle sorsa kahrından solacak..
Kim diyebilecek kaçıp aradığın şey,
Senin içinde diye?
Ya beni deli zannederlerse..
Ya zanlarında haklı çıkarlarsa..
Çocuklar da güler mi bana?
"Kendini arayan kadın..."
Hala bulamamış derlerse..
Kahrolduğum gündür.
Ben bulmak için çıkmamıştım ki,
Daha fazla kaybetmemek için çıkmıştım..
24.05.24
Melek Ahmed Paşa daha sonra büyük bir orduyla Sincar'daki yezidi Kürtler üzerine yürüdü.
Bu savaşa tanık olan Evliya Çelebi'nin anlattığına göre, böyle bir sefer için hiçbir neden yoktu. Osmanlı Paşası salt kan dökme ve yağma tutkusunu gidermek için bu sefere çıkmıştı. Önce bir bahaneyle Bitlis'e saldırmaya yeltenmiş, ancak çevre
Evliya Çelebi Seyehatnamesi, IV. s. 68-71Kitabı okuyor
