Abdulkadir ERTAKUŞ
@kadirertakus
KİTAP SAYFAM
instagram.com/kitaplaravecocu...
Düz bir okur
5 December 2002
455 reader point
Joined on July 2018
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ölüme Yakın
Akşam üstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık halis
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hâli.
Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti-
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.
Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fâni dünyada
Kötülükten gayri?
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
Sayfa 109 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
kapalı çarşı
Giyilmemiş çamaşırlar nasıl kokar bilirsin,
Sandık odalarında;
Senin de dükkânın öyle kokar işte.
Ablamı tanımazsın,
Hürriyette gelin olacaktı, yaşasaydı;
Bu teller onun telleri,
Bu duvak onun duvağı işte.
Ya bu camlardaki kadınlar?
Bu mavi mavi,
Bu yeşil yeşil fistanlı...
Geceleri de ayakta mı dururlar böyle?
Ya şu pembezar gömlek?
Onun da bir hikâyesi yok mu?
Kapalı Çarşı diyip te geçme;
Kapalı Çarşı,
Kapalı kutu.
Sayfa 108 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
DENİZİ ÖZLİYENLER İÇİN
Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
"Bakar bakar ağlarım".
Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,
Bir midye kabuğunun aralığından:
Suların yeşili, göklerin mavisi,
Lâpinaların en hârelisi...
Hâlâ tuzlu akar kanım
İstiridyelerin kestiği yerden.
Sayfa 105 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
KUMRULU ŞİİR
Duyduğum yoktu ne vakittir
Güvercin sesi, kumru sesi, pencerede;
İçime gene
Yolculuk mu düştü, nedir?
Nedir bu yosun kokusu,
Martıların gürültüsü havalarda;
Nedir?
Yolculuk olmalı, yolculuk.
Sayfa 102 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
CIMBIZLI ŞiiR
Ne atom bombası,
Ne Londra Konferansı;
Bir elinde cımbız,
Bir elinde ayna;
Umurunda mı dünya!
Sayfa 101 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
İçinde
Denizlerimiz var, güneş içinde;
Ağaçlarımız var, yaprak içinde;
Sabah akşam gider gider geliriz,
Denizlerimizle ağaçlarımız arasında,
Yokluk içinde.
Sayfa 100 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bir iş var
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya,
bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir iş var bu işin içinde.
Sayfa 97 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Şehirliden vilâyete ilâm verilmiş,
Belediye meydanına radyo kurulmuş;
Verdiğimiz haberlerin özeti...
Falan filân;
Bir teneke benzin aldık karaborsadan,
"Dayan!" dedik.
Gerede'nin yolu,
Reşadiye gölü.
Bir göl ki...
İnsanın şair olup şiir söyliyeceği geliyor.
Sayfa 87 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kır At'a nal mı dayanır?
Dağlar uykudan uyanır,
Yer gök kızıla boyanır.
Bu dağlardan geçmedinse,
Bu sulardan içmedinse,
Yaşadım deme be, ahbap.
Sayfa 87 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
İnsanlar hayat mücadelesinde;
Adamlar, kadınlar, çocuklar;
Ellerinde yemek çıkınları,
Rejiye giden işçi kızlar.
Sayfa 85 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Sabahları erken kalkılıyor yolculukta;
Doğan güneşe karşı,
Dertler biraz daha unutulmuş,
Gurbete biraz daha alışılmış,
Yapılacak işler düşünülüyor.
Sayfa 83 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Eskiler Alıyorum
Eskiler alıyorum
Alıp yıldız yapıyorum
Musikî ruhun gıdasıdır
Musikîye bayılıyorum
Şiir yazıyorum
Şiir yazıp eskiler alıyorum
Eskiler verip Musikîler alıyorum
Bir de rakı şişesinde balık olsam
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Misafir
Dün fena sıkıldım akşama kadar;
İki paket cigara bana mısın demedi;
Yazı yazacak oldum, sarmadı;
Keman çaldım ömrümde ilk defa;
Dolaştım,
Tavla oynayanları seyrettim,
Bir şarkıyı başka makamla söyledim;
Sinek tuttum, bir kibrit kutusu;
Allah kahretsin, en sonunda,
Kalktım, buraya geldim.
Sayfa 75 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Toplumun işlediği en büyük suç, çocukları için harcaması gereken parayı çocuğu ve kendi kendisini yok etmek için harcıyor olmasıdır. Toplum, sorumluluğundaki koğuşa ait olan parayı boşa harcayan bir gardiyan gibi davranmaktadır. Yetişkin dünyası sadece kendisi için bir şeyler inşa eder ve harcar, oysa sahip olduğu zenginliğin bir kısmının
Sayfa 230 - Kaknüs Eğitim KitaplığıKitabı okudu
