Kafa Dergisi

“her şey yazıldığı kadar imkansız ama şu umut geçmiyor; olabilme, yapabilme, hala sevebilme… aşk her şeye rağmendi bu koşullarda. sana rağmendi, sensizliğe rağmendi. madem gelemiyorsun, koşullar müsaade etmiyor, en komik uydurma durumu bu. kim yerleştirdi ise o koşulları oraya buraya. insanın ilerlerken ayağı kolu takılıyor. koşullara takılınıyor. o zaman benim koşullarım da affetmiyor. izin vermiyor anlamaya seni.”

Anlıyorum ki Asaf'ın kara sevdasından beteri varmış.
En kara sevda iyiliğe ve güzelliğe duyulanmış...

Herkesin "sen"i kendine...

İnsanın insana yapabileceklerinin sınırı yok mu diye düşünüyorum, kalbim ağrıyor.

Dünya ağlamaktan kör olsun bir kısım keyif sürecek diye öbür yanı eziyet görecekse.

Petrol çıkmasın çocuklar ölecekse. Arabalar yürümesin. Kentler dursun, ışıklar sönsün, insanoğlu uyansın uygarlık dediği kabustan eğer bir masumun daha hayatına mal olacaksa bu savaşlar.