Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.6
Eser okuduğum polisiye romanlar arasında farklı kurgusu, arada yapmış olduğu mizahi anlatımı ve birbirinden farklı özellikteki karakterleriyle dikkatim çekmeyi başardı. Ana karakterin yani Ayaz’ın karşılaştığı her türlü olumlu veya olumsuz durumlarda mümkün mertebe sakinliğini koruyarak olayları kendi lehine çevirmesi beni benden aldı adeta.
Sadece olumsuz diyebileceğim yanı kitabın sonunun olmaması diyebilirim. Ancak buradaya yazar belki de ikinci bir kitap yani devamını düşünüyor olabilir yada sonunu okuyucunun tamamlamasını istemiştir ki burada da açıkcası benim aklıma Dolares’ten daha farklı bir aksiyon gelebileceğini beklediğimi de belirtmem gerek.
Kitap kendini okutuyor öyle çok sıkıcı değil. Yazarın bazen konuyu dağıtması özellikle en heyecanlı yerlerde saçma bilgiler vermesi bence acemilikten. Ha bir de sonunu bağlamamış yada bağlayamamış onu da bize yıkmaya çalışmış. Ve şunu da eklemek zorundayım. Hayatın bile sonu varken kitabın da sonu olmalı...
”Benim adım Ayaz. Kafam fena halde bozuk. Hiddetim şiddetimi besliyor, şiddetimse beni dünyaya karşı daha da sinirlendiriyor.
Bu dandik hayatı benim ağzımdan dinlemek istersen kitabın kapağını aç, yoksa kitabı bırak ve bas git..!” diyor kitabın arka kapağında komiser Ayaz....
Kafam Bozuk; Bildiğimiz klasik polisiye değildi bana göre.
Bence kitap post-modern bir tarzda yazılmış.
Her ne kadar hayal ürünü denilse de güzel ve zekice göndermeler de vardı. Ki alabilen okur için.
Kitabın bir yerinde yazar zeki okur istediğini bile belirtmiş. “Sen anla kardeşim ben içine serpiştirdim” diyor kanımca.
İçinde bolca felsefe ve psikolojik tahliller, toplumsal mesajlar barındırıyor.
Hele kadın-erkek ilişkisi hakkındaki baya sağlam tüyoları var yazarın.
Sonunu tahmin ettim fakat gidişatı farklı ters köşe yaptı.
Sanki devamı olacakmış izleni mi de verdi bana.
Tavsiye eder miyim diye sorarsanız eğer; Kitap, sıkıcı değil, akıcı,anlaşılır ve sorgulayıcı.
Her ne kadar bana göre pek polisiye tadı olmasa da. Polisiye sevenlerin beğeneceğini düşünüyorum. .
.
.
Evet, bizi biz yapan doğrularımız var ya hani, hah işte onları hiç bir şey için ve hiçbir kimse için yitirmeyelim. Kişinin kendine olan saygısı ve özgüveni çok önemli. Gülüşünüzü ve ışığınızı hiçbir zaman, enerji vampirleri ve negatif insanlar için soldurmayın lütfen.
Sevgiyle kalın hoşçakalın
.
.
Son zamanlarda aldığım kitapların konusuna bakmamak gibi bir durum hasil oldu bende.. Sürpriz olsun istiyorum bazen iyi çıkıyor bazen bana hitap etmiyor..Bu kitapla ilgili biraz kafam karışık.Aslinda sevdim kurgusu anlatımı daha önce okumadığım bir tarzda yazılmış..Aslında kurgu bir karakterle başlıyor daha sonra ana karakterin kesiştiği diğer
necati göksel, türkiye'de çok okunmayan bir yazar. ama benim doğrudan bağımın olduğu ve defalarca sohbet ettiğim bu güzel yazarın ne yazık ki değeri çok bilinmiyor. necati göksel'in en güzel kitabı kafam bozuk. müthiş akıcılığa sahip lirik bir polisiye olarak tanımlıyorum ben bu kitabı. gerçekten okumaya değer. tüm necati göksel kitapları gibi.
Sedef Öztürk ve Levent Mollamustafaoğlu’nun hazırladığı bir öykü seçkisi olan bu kitap “1993” yılında dilimize kazandırılmış ve beşinci baskıyı da 2017 yılında yapmış. Çevirmenler 1993 yılı baz alınırsa harika bir iş çıkartmışlar gerçekten, tebrik etmek lazım. Bilgisayarın hatta cep telefonunun bile olmadığı bir dönemde bu öyküleri çevirmek
Ben okudukça biraz duygusallaştım Tanrım
Ben okudukça biraz da yalnızlaştım Tanrım
Ben okudukça biraz da arsızlaştım Tanrım
Yok bu böyle olmadı. Yalan söyledim Tanrım! Her şeyi bilen sana yalan söyledim! Ben okudukça çok duygusallaştım Tanrım! Gözlerim görmez oldu, kulaklarım duymaz! Ben ya sahici ben oldum ya da sahici sen oldum! Sen de bana,
Öncelikle söylemen gerekirse felsefi şeyler okumaktan çok hoşlanmıyorum fakat yazar polisiye ile felsefeyi birleştirerek, dozunda tutmayı başarmış. Anlatmak isteklerini alaycı bir dille anlatmış olması keyifliydi. Türkçe’nin lastik bir dil oluşunu, nereye çekersen oraya gelir şeklini bir çok yerde kullanmış, özellikle argo tabirlerde.
Kitapta beni rahatsız eden özellikle başlardaki cinsellik içeren kısımlardı. O kısımlarda kullanılan dil, anlatım birazcık rahatsız etti. Kitabın ilerleyen kısımlarında ise sert anlatım kendini daha fazla Ayaz’ın alaycılığına bağladı ve beni de kitaba bağladı.
Klasik hep alışmışız mesleği bıraksa da meslek onu bırakmaz dediğimiz komiserlere. Ayazı da başta onlardan sandım
İlk bölümler biraz durağan olmasına rağmen ilerledikçe sürprizler sizi karşılıyor. Sonuna doğru iyice yok artık dedirtiyor. Türk polisiyesine farklı bir tat getiren yazarı tavsiye ediyorum. Ben de diğer kitaplarını kısa sürede okumaya çalışacağım. .