Kadir K
@kafdagi29
ahde vefâ ~
Antalya
Karadeniz, 10 Mayıs
313 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Siz, sıradan kelimelerden geçenler!
İsimlerinizi toplayın ve defolun!
Saatlerinizi zamanımızdan çekin ve defolun!
İstediğinizi alın!
Denizin maviliğinden ve hatıraların kumundan
Alın ve defolun!
Burada mazi bizim
Burada varoluşun sesi bizim
Ve hayatın sesi bizim
Şimdi ve gelecek bizim
Dünyamız ve ahiretimiz burada bizim!
Defolun karamızdan, denizimizden, havamızdan
Buğdayımızdan, tuzumuzdan, yaramızdan
Her şeyden
Defolun!
Ey sıradan kelimelerden geçenler!
Hatıralarımızın hatırasından çekin ve gidin!
hepimiz lüzumundan fazla ciddiyiz., belki de bunun için mutlu olamıyoruz...
Sanıldığı kadar kimse dayanıklı değildir gerçekler karşısında.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar aslında birbirini tanımadıkları için severler, şaşırtıcı değil mi? Tanıdıktan sonra nefret ederler birbirlerinden..
Her dudakta aynı rezil şikayet: Yaşanmaz bu memlekette! Neden? Efendilerimizi rahatsız eden bu toz bulutu, bu lağım kokusu, bu insan ve makine uğultusu mu? Hayır, onlar Türkiye’nin insanından şikayetçi. İnsanından, yani kendilerinden. Aynaya tahammülleri yok. Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını “yaşanmaz”laştıranlardır.
'Neyi seversen sev, ayrılacaksın.'
Dünya nasip yurdudur. Evvela insanlıktan nasibimizi almalıyız
Kıymet, genellikle, kaybettikten sonra bilinen bir şeydir .
İnsan yorgunluktan ibarettir. Gelir, yorulur ve gider.
"Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, sonra kendisi."
"Müminin dili kalbinin arkasındadır. Bir şey konuşmak istediği zaman önce onu kalbiyle düşünür. Sonra onu diline döker..."
