Kundera'ya göre Kafkaesk,
Insanin ve onun dunyasinin temel bir olabilirligini, tarihsel olarak belirlenmeyen ve insana neredeyse her zaman eslik eden bir olabilirligi temsil eder.
Kundera'nin Roman Sanati isimli kitabindan hareketle, Kafkaeskin belirgin uc niteligi soyle siralanabilir:
1. Kurumlar, kendi ilan ettikleri yasalara gore isleyen ve bireylerin anlayamadigi mikro dunyalardir.
2. Bu mikro dunyalarda insanin fiziksel varligi, Platon'un magarasindaki gibi yanilsamadan ibarettir.
3. Ne sebeble cezalandirildigini anlayamayan bireyin kendi icerisine donerek kendi kendisini suclama mekanizmasini harekete gecirmesi, carkin islediginin gostergesidir.
Sayfa 34 - Kafka'nin Golgesi Kimleri Aydinlatiyor? / Ozge UysalKitabı okudu
Sınırlar, yeraltı yolları, dehlizler, çıkmazlar; hayvan-oluşlar ve çocuk-oluşlar...
Kaçış çizgileri... nefes almayı sağlayan ; facianın eli kulağındayken, bürokrasi ve kurumlar altında boğulurken...
Sayfa 127 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
“Öğrenmek, kendini tanımak mutsuzluktur. Bizden geri kalan eserler, birbirlerine benzer taşlar, yazılar, yapılar olmalıdır. Putlar gibi ayırıcı özelliği olmamalıdır. Hristiyanlık da ikonoklast bir dönem yaşadı; ilk Hristiyanlar eski Yunan ve Roma'dan kalan anıtları yok ettiler. İslamlık, özellikle Osmanlı bu işi daha ciddiye aldı. Osmanlı,
Aktörlük Sanatı, Sanat Kuramları, Görme Biçimleri
_Medeniyet, insanların ne kadar para kazandığıyla ya da kaç tane lüks arabaları olduğuyla ölçülmez. Medeniyetin para birimi Sanat’tır. Sanat aristokrattır ve sanatla uğraşan kimseler de yükselerek seçkinleşirler. Müzelerimizde ve kütüphanelerimizde korunan da sanatın ta kendisidir. Sanat Müzesi'ni ziyaret ettiğinizde göreceğiniz, insanların
UHUVVET
Düşmanlar modernizmin ve kapitalizmin bütün argümanlarını kullandılar anlayacağınız. Bir de kavmiyetçilik belasını yaydılar aramıza ki sormayın gitsin. Milleti birbirine bağlayan uhuvvet ortadan kalktı. Bir benlik davasıdır başladı. Araplar, Türkler, Kürtler ayrılığa gayrılığa düştü.
Bu millet bir sabah uyandığında kendini başka bir varlığa dönüşmüş olarak bulmadı. (Fakat Kafka'nın Değişim'i yazması bu tarihlere rastlar.) Gün be gün değişti bu millet. Çünkü, zamana yayılmış bir dönüşüm projesiydi bu. George, kendi uhusunu pazarımızda satmaya başladı. Adı çağdaşlık'tı bu tutkalın ama, hiç de iyi bir yapıştırıcı değildi. Eşleri birbirine yapıştıramıyor, aileleri bir arada tutamıyor, şirketler, kurumlar dağılıyor, insanları birbirine bağlayan toplumsal bağlar çözülüyordu
. Markası 'uhuvvet' olan öz tutkalımızı değil de, markası çağdaşlık' olan batı tutkalını kullananlar, zaman içerisinde büyük pişmanlıklar yaşadılar. Çünkü bu tutkal, sahte bir yapıştırıcıydı. Birleştirdiğini söylediği her şeyi aslında ayırıyordu.Çağdaş aileler dağılıyor;çağdaş kurumlar çöküyordu.
Sayfa 44 - İz YayınlarıKitabı okudu
Bu dünya geçicidir. Bu dünyada elde etmek ve korumak bir insan için sadece kısa ömrü için gereklidir. Bunu unutmamalı. Mezarlıklar bu nedenle gözümüzün önünde bulunmalı. Evimizin bahçesinde, sokağın köşesinde tek mezarlar yer almalı. Her şey geçicidir. Belgeler gereksizdir, unutulacak ayrıntıları yazmak anlamsızdır. Belki de unutmak esastır.
Sayfa 90 - İletişim Yayınları
Kafka’nın bir diğer önemli eseri olan Dava’nın kahramanı “K.” bir sabah anlamadığı bir sebepten dolayı tutuklanmıştır. İlk etapta “K.” tutuklanma nedenini merak etse de daha sonra bu merakı anlamsız ve saçma bulur. Oysaki “K.” dışında herkes bu davanın anlamsızlığının farkında değildir. Aksine bunun farkında olmamak onları mutlu etmektedir. Çünkü onun yargılanmasını isteyen zaten toplumun kendisidir. Tıpkı “Gregor Samsa” gibi “K.” de güçsüzlük, dışlanmışlık, umursamazlık, çaresizlik gibi duygular içinde bocalar durur. Kafka, bu eserinde devletin sahip olduğu hukuk düzenine ve yasalarına ciddi eleştirilerde bulunmuştur. Çünkü o, devlet sisteminin dayattığı her şeyin bireyin yabancılaşmasına neden olduğunu eserinde vurgulamaya çalışır. Dolayısıyla birey, kendi oluşturduğu kurumlar karşısında çaresiz ve güçsüz kalarak her geçen gün kendisine biraz daha yabancılaşır.
''Bu dünya geçicidir. Bu dünyada elde etmek ve korumak bir insan için sadece kısa ömrü için gereklidir. Bunu unutmamalı. Mezarlıklar bu nedenle gözümüzün önünde bulunmalı. Evimizin bahçesinde, sokağın köşesinde tek mezarlar yer almalı. Her şey geçicidir. Belgeler gereksidir, unutulacak ayrıntıları yazmak anlamsızdır. Belki de unutmak esastır.
