¶¶
Gittikçe soğuduğumu farkediyorum ve bu bana hiç de sevinç vermiyor. Çünkü özün soğuması çok tehlikeli.
¶¶
"Burada hiçbir şey kalmadı," diyordu, bir kütüphaneci olan Vjekoslav. " Bir duman sütunu gördüm, her yerde kağıtlar uçuşuyordu. Ağlamak, bağırmak istedim, ama başım ellerimde, dizlerim üstünde kalakaldım. Yaşamımın geri kalanında Saraybosna Ulusal Kütüphanesi'ni nasıl yaktıklarını anımsamak gibi bir yük taşıyacağım."
Sayfa 269Kitabı okudu
Okudukça etkisini kaybetmeyen ve anlamı çoğalan şiir..
Çoklarından düşüyor da bunca
Görmüyor gelip geçenler
Eğilip alıyorum
Solgun bir gül oluyor dokununca.
......
Ya büyük şehirlerin birinde
Sayfa 221Kitabı okudu
uçurumlar var, var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında.
Sayfa 93 - everest yayınlarıKitabı okudu
İçinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü.Çeşit çeşit şeyler denedi, kitaplar getirtti, ama en ilginç olanları
bile ona basılı kağıtlar gibi geliyordu.İçini huzursuzluk kapladı; yıllardır aralarında yaşadığı insanları özlüyordu.
Ali Çuhadar, Anadolu bozkırından, Çorum'un bir köyünden Hasanoğlan'a öğrenci olarak gelir. Öğretmeni ona basımevinin sobasını yakma görevi verir. Yakıt kömürdür. Ali, köyünde tezek, odun yakar. Kömürü öğretmeni anlatmıştır ama nasıl yakılacağını bilmez.
Acemi çocuk ve yanmayan soba...
Çocuk acemi. Kömürü sobaya doldurur, altından
