kurşundan kalp yapılmış. gül yapraklarıyla yârinin ismini yazmış. arkaya ufak bi not; kah inerim yâr yüzüne, seyrederim âlemi.
Bazen kendimi istemsizce fantastik bir dünyada imgeliyorum. Orada bir serüvenin baş kahramanıyım. Fakat ayağımı inciten taş parçasından beni tüm karanlığıyla efsunlayan büyücüye dek her şey serüvenin baş kahramanına etki ediyor. Öyle ki, bazen ayağımı yakan bir ısırgan otu, bazense insafına kaldığım büyücünün yolumu kaybetmeme sebep olan etkisi
Kaçamadım
kaçamadım
kar oldum yüce dağlarda yağdım
saçlarına böyle vakitli vakitsiz
dağlarda karlardan çok ben üşüdüm
dururken hangi kucakta öylece siz
her akşam kim bilir kaç defa
kendimden kaçtım senden kaçamadım
=1MAYIS EMEK DESTANI=
Haydi işçi emektar
Omuzlansın pankartlar
Şölenlere davet var
Halaya dursun kollar
Bugün dilanlardayız.
Caddeler arşın arşın
Şenlensin pazar çarşın
Ümit Yaşar Oğuzcan
"Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kâh çocukça
Hayatın en anlamsız çağıdır üç beş yıldır geçirdiğim süre,
Üç beş yıl lakin koca bir çağdır benim üçüm beşim.
Manasız zifiri karanlıktır ömrümü heba ettiğim küre,
Kâh ağlarım kâh gülerim bazen üçüm bazen beşim.
Adına ömür dediğimiz bir meçhulün içinde yaşamını tamamlamaya çalışan insan nice sorunlarla yüzleşmiş, nice sıkıntılar,hüzünlerle mücadele etmiş, nice sevinçleri de yüreğine sığdırmıştır. İnsanoğlu, kendini tanımlarken içinde bulunduğu ruh hali,hayalleri, umutları, korkularıyla birlikte bir tanıma muhtaç olmuştur. Kah kimi zaman gönlümüze saplanan bir sevdanın ardından yol almış, kah evrene dair elde etmek istediklerimizin içinde kaybolmuşuzdur. Aslında yaşamın kendisinin meçhul olması sonunun nereye varacağını bilmemesinden ileri gelmiştir. Belki de İnsan oğlu meçhul değildir ,ama hayatın kendisi meçhul olarak kalmaya devam edecek gibidir. Başladığın bir türküyü nerede, nasıl bitireceğin meçhuldür. Zira yaşamımızın her evresinde duygularımız, tutkularımız, heveslerimiz korkularımız değişebilmektedir. Değişimin çok hızlı aktığı bir evrende senin türkün yalnızca sana ait notalardan oluşacaktır. İnsan, her daim seçilemese de seçerek, isteyerek belki de istemeyerek hayat ırmağına yol verecektir. Size ait notalarınızın türkülerinizden,denize kıyısı olan gözlerinizden eksilmemesi dileğiyleeeeee………..
Bir meftun var kalbimin içinde
Kimisi şair kimisi deli der,
Kah unutamaz o sevdiceğini
Bir papatya gibiydi velhasıl kelam
Günaydın dostlar ,,
Velhasıl kelam,,
Çay gibi yaşanır günler, kah açık kah demli,
Her anımıza şükretmek, hepsinden kıymetli.,,
Dünyaya dair görüntüler iz bırakır. Aldatıcı bir seraptır bu. Oyalar, oyalanadurur insan.. Kah adı ömürdür yahut zaman. İncecik bir iplikten geriye ne kalır?
Her hâl geçicidir.
"İnsan, halden hâle değişendir.
Kâh güneş aydınlatır kalbimizi,
kâh göğümüz kararır kara bulutlarla.
Her hal geçicidir..."
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi, kah inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil
Ümit Yaşar Oğuzcan