Durumu olmayanın durumu olana usulca sıra verdiği bir dünyadır burası..
Sayfa 13
Ben hariç herkes günlük güneşlik, üzerime yağan yağmurun ne olduğunu ise, anlayan yok…
Büyük Usta Yaşar'ın Dediği Gibi:
Dön diyorum dönmüyorsun
Kal diyorum ağlyorsun
Ne yaptığını bilmiyorsun
Hayırdır inşallah...
Kabulümdür; kalbimin senin gibi bir yatırı, birlikte geçen yılların kadim bir hatırı var.
Sana tahsis ettik yürek denilen arsayı; koy in cin top oynasın; koy anılar cirit atsın.
Kalbin de, kabrin de nakli mümkün ama aşkın nakli olmuyor.
Ama işte sevgili gönülde meftun olunca bırakıp gidemiyorsun.
Ayna yüzünü, bardak dudağını, ellerim saçlarını, pencere gözlerini bekliyor.
Acılar kademe kademe, yaşadıkça dozu artıyor, tesiri azalıyor.
Evden Uzakta
Adını unuttum o durakların, koşturdum boş sokakları
herkes gibi ama farklı kabuslarla.
Cebimdekiler döküldükçe yağmura susadım, çocukluk
umutsuzca takip etmekti bir kadının dudaklarını.
Evet ve hayır, git ya da kal, bugün dışarı çıkabilir miyim?
Gökyüzünde bir tutsak kadarım.
Uçmayı özlemiş,
Saçlarını izlemiş,
Suçlarını gizlemiş,
Bu
❝ LAVİNİA ..
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar isteyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim ,
Ama gitme, Lavinia .
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
E-KitapKitabı okuyor
Gündeliğe gider gibi gidiyorum ben kendi geçmişime, sabahtan akşama kadar canım çıkana kadar, sırtımdan ter aka aka temizliyorum her şeyi. Silkeliyorum, ovuyorum, gerektiğinde telliyorum geçmişi. Her gün yeniden başlıyorum, her gün yeniden... Kabul, asla ilk günkü ışıltısında olmuyor hayat; ama yine de, yıllarını anılarını temizlemeye vermiş ağır bir işçi kelamı bırakabilirim şuraya; barış geçmişinle her gün yeniden, yeterince uğraşırsan eser kalmıyor kirden...
Sayfa 172Kitabı okuyor