Ejderha nefesi gibi ağır o sis tünelinden çıkmıştı ve artık etrafındaki her şeyi görebiliyordu. Jilet gibi soğuk ve keskin bir ışıkla her şey acı verici bir şekilde aydınlanmıştı.
"Gerilim çok yüksek, acı içindeyim ama korkmuyorum, her türlü uzlaşmacı tutumun yok olup gittiği anlardan birindeyim... Tıpkı savaşa hazır olduğunda zihninin savaş alanından yaralanmadan uçması gibi."
Beyin kimyasında yanlış bir şey vardı, bunu biliyordu; hiçbir laboratuvar testinin ortaya çıkaramayacağı, onu kendi içinde tutsak bir adam hâline getiren, hayatı hissetmesini engelleyen bir şey...