Oldukça naif ve bence herkesin okuması gereken bir aşk romanı.Mislina'nın Akif Selim'e olan saf, temiz ve aşk dolu sevgisini anlatıyor. O kadar doğal ve içten anlatıyor ki bi ara kendimmiş gibi hissettim. Hatta Akif Selim'e ben de aşık oldum. Oldukça cool ve bence gerçek yaşamda herkesin karşısına çıkmasını istediği bir karakter.
Ayrıca aksesuarları ( ayraç, kartpostallar, rozet, poster, kutu) çok hoş. Bu kitapta daha önce bilmediğim sardunyaları öğrendim. Aynı zamanda ilk defa Sümeyye Demirkan'ın bir romanını okudum.
Beğendiğim birkaç alıntı yazacağım ve alıntılar oldukça kalbe dokunuyor bence. Kitabı okumayanlar içinde bi nevi fragman olsun.
"Herkes sevdasının imtihanına sahiptir, kişi zaten bilir işini.
Unutmak gerekirse unutur,
Sakınmak gerekirse sakınır,
Sevgi karşılık göremiyor diye körelmez."
"İnsan insana iyi gelmeliydi çünkü yaralar paylaşmayı bildiğimiz zaman iyi ederdi."
"Sevde, 'biliyor musun?' diye sordu sessizce. 'Biri beni böyle sevmiş olsaydı, oturup güzelliğine ağlardım.' "
"Kalp de yorulur bazen fakat içindeki güzelse dinlenmek de lütuftur."
"Sevginin uğramadığı kalplere başkasının yüreği ağır gelir. Sevmek yürek ister, zaman ister, hakikat ister. Yalan bir ruhun varlığı elbet bir gün tökezler."
