Kalbi kırıklar şimdi nerede dua edecek?
Sayfa 13 - DEXKitabı okudu
Doğa yalan söylemezdi. Gün ile gece, doğum ile ölüm, deprem ile fırtına gerçekti. İstanbul, gerçeği doğadan ögrendi, ama yalanı kendisi yarattı. Göz boyamayı, yüz değiştirmeyi ve hafızayla oynamayı yarattı. Herkesi kendisine bağladi ve sabah uyandığında eski sevgilisini koynunda bulacağına inanan sarhoşlar yarattı. Zenginlerin hak ederek para kazandığına inanan yoksullar yarattı. Bol bol umut saçtı. Kalbi kırıklar elbet gün yüzü görecekti. İşsizler de bir gün eve ekmek ve etle dönecekti. Yalnızlığı gizlemek için ışıklı vitrinler yarattı. Tanrı' nin yokluğuyla yetinmek yerine kendisi Tanrı olmak isteyen akıl yarattı. Ten kokusunu çoğaltan İstanbul, sürekli vaatte bulunan ama uzakta duran sevgili gibiydi. En iyi yalanlar ondaydı. Ona inanmaya can atan kadın ve erkekler yarattı.
Sayfa 163
“İçimize girip içimizi dışımıza çıkarmak istediler. Direnmeyin dediler. Bir hikmet aradık önce. Bir bildikleri vardır dedik. Hazırlandık ve bekledik. Önce damarlarımızdan azar azar enjekte ettiler sıvıları. Bütün organlarımız, tanımadığı bu yabancı maddeye karşı direndi. Mücadele etti ve bir kahraman gibi savaştı. Ama biz baştan teslim olmuştuk bile. Bütün organlarımız nasibini aldı. Ama en önemlisi kalbimiz yara aldı. Kalbimize dokundular. Çünkü vücudun merkezi kalp idi. O iyi olursa vücut ise o kötü olursa vücut kötü olurdu. Bir halüsinasyon yaşattılar hepimize. Çiçek gibi gösterip şırıngaları, mutlu bir hayat sunuyoruz dediler. Aradan çok uzun zaman geçmeden, o çiçekler birer kara lekelere dönüştüler. Siyah noktalar kapladı bir çoğumuzun kalbini. Her geçen gün sevdiklerimiz, canlarımız, kalplerimiz kara toprakla buluştular. Daha kırılacak kalplerimiz var bizim. Yeni mezar alanları hazırlanacak şehirlerde. İsmini ‘kalbi kırıklar kabristanı’ koyacaklar. Yıpratılan, yerinden oynatılan, narin ve zarif o kalpleri, o soğuk toprağın altına koyarken hepimiz arkalarından bakacağız. Yine sesimiz çıkmayacak. Bir başkasını daha bekleyeceğiz. Eğer hala kalbinizin olduğuna inanıyorsanız ve kalbiniz yerinde duruyorsa, lütfen şimdi hemen ve acilen kalbinize dönün. Kırık kalbinizin kısık çıkan sesini dinleyin ve kalbinize iyi bakın.” dedi yaşlı adam.
Kalbi kırıklar birbirini bulur. Belki hayatın belaları yağarken aynı saçak altlarına sığındıklarından, belki yüzlerindeki bir işaretten.
Sayfa 151Kitabı okudu
Ben bu yaşadıklarımı yaşayacak adam değildim...
Gövdem ortalarda bir vicdan azabı gibi
Sürtünecek bir duvar kenarı arayacak diye bekleyenler
Çok bekleyecek
Rezil olanlar konvoyunun başı olacağım daha
Beceremeyenler mahallesinde muhtar
Kalbi kırıklar ordusunda general
Sayfa 85Kitabı okudu
Hepimizin zaman zaman kalbi kırılır. Bu kötü bir şey değil ki. Kalbimiz kırıldıkça yeni yerler keşfederiz kendimizde. Kırıklar olmadan nasıl ışık sızar içeri, nasıl aydınlanır karanlık yerler?
Sayfa 139Kitabı okudu
