Saate baktım yedi kişiyim
İçimde bir köpek uluyor onunla sekiz
Aklımda bir bıçakmış ruhum
Etim İsa’nın çarmıhıymış
Acılar iskeletime çatılmış
Saate baktım dokuz, siroz başlangıcı
Bankadan bir cehennem almışım
Ruhumun sigortası yatırılmamış
Saate baktım tüm şairlerin intihar zamanı
Bir kız sevmişim yüzüğü yüzümü yağmalamış
Saate baktım akrep ve doz
Kör bir balıkmışım denizsiz
Bir delinin rüyasıymışım
Dilencinin mendilinde kaldırım izi
Akıllı bir ihtiyarın bastonuymuş gençliğim
Karanlık bir taş kalbimi öptü
Saate baktım gece ve İsrafil
Üflenen mum harlanan keder uzağın Şam’ı
Gece ve tüm defterlerim karalanmış
Saate baktım ellerim kalbimden başlamıyormuş
Hiçliğime bir isim bulunamamış.
Hin Abivi
şimdi hangi dilde konuşsam
tanrının huyuna uymaz kelimelerim
hangi zamanın zulmünden geçsem
hangi yalanın gözlerine dokunsam
sesimi değdirdiğim her ağrıda
küfrolurum bin tövbenin tufanına!
işte o vakit
gövdemin günahına çadır kurar
ellerimle diktiğim gözlerimin incisinden inerim
ben beterim derim herkese çünkü ben beterim
herkes susarken yüzünün