Gökyüzünün hiçbir önemi kalmadı
Direncimi sağlam tutmaya çabalayarak, “Biz, ayrılacağız. Ben gideceğim,” diye hatırlattım. Bunu söylemek kalbime bir mızrağı sapladı, bana da acı vermesini beklemiyordum lakin bu düşünce beni de yaralıyordu. Bulanık gözlerimi gece mavisi bulutlu gökyüzüne kaldırdım. “İşte o zaman, başımızı kaldırdığımızda baktığımız gökyüzü bile aynı olmayacak.”
***
Biz Ayrıldık.
Ve şimdi gökyüzünün hiçbir önemi kalmadı.
Şule Avlamaz
Yakamoz Papatya [1-19]
Hissettiklerim
Sanki gözlerim seni ısıtıyor.
Hani sevdiğin birine baktığında olur ya…
Ben seni,
ilk sözlerini işittiğim anda kalbime aldım.
13 Mayıs 1771
’Kalbime küçük ve hasta bir çocuğa bakar gibi bakıyorum; her arzusunu yerine getiriyorum. Bunu başkalarına söyleme; bundan dolayı beni ayıplayacak insanlar çıkabilir.’
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
